Skip to main content

ຍິນດີຕ້ອນຮັບ!

ຜູ້ນໍາໃຊ້ ທີ່ຮັກແພງ

ໃນນາມຂອງສະມາຄົມລະບາດວິທະຍາທາງສັດຕະວະແພດອາຊີປາຊີຟິກ (APCOVE), ຂ້າພະເຈົ້າດີໃຈ ທີ່ໄດ້ໃຫ້ການຕ້ອນຮັບອັນອົບອຸ່ນເເກ່ບັນດາທ່ານ ໃນຂະນະທີ່ທ່ານເລີ່ມຕົ້ນການເດີນທາງໄປສູ່ໂລກຂອງລະບາດວິທະຍາທາງສັດຕະວະແພດຜ່ານໂມດູນ ການຮຽນເເບບທາງໄກ ຂອງພວກເຮົາ.

ລະບາດວິທະຍາທາງສັດຕະວະແພດມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການປົກປ້ອງສຸຂະພາບ ແລະ ສະຫວັດດີການຂອງທັງສັດ ແລະ ມະນຸດ. ໃນໂຄງການ APCOVE, ພວກເຮົາມີຄວາມມຸ່ງໝັ້ນທີ່ຈະເສີມຂະຫຍາຍຄວາມຮູ້ ແລະ ທັກສະຂອງສັດຕະວະແພດ ແລະ ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານສາທາລະນະສຸກ ໃນພາກພື້ນອາຊີປາຊີຟິກ ແລະ ຢູ່ຕ່າງປະເທດ. ໂມດູນການຮຽນເເບບທາງໄກເຫຼົ່ານີ້ ໄດ້ຮັບການອອກແບບມາເພື່ອຮັບໃຊ້ເປັນສີ່ງທີ່ເປັນປະໂຫຍດ ໃນການຝຶກອົບຮົມນັກລະບາດວິທະຍາພາກສະໜາມໃນລຸ້ນຕໍ່ໄປ.

ໂມດູນ ການຮຽນເເບບທາງໄກ ໄດ້ຖືກພັດທະນາຢ່າງພິຖີພິຖັນ ໂດຍທີມງານຂອງຜູ້ຊ່ຽວຊານ APCOVE ຫຼາຍກວ່າ 40 ຄົນ ໂດຍອີງໃສ່ເງິນທຶນຈາກສູນຄວາມປອດໄພດ້ານສຸຂະພາບຂອງລັດຖະບານອົດສະຕຣາລີ ອິນໂດ -ປາຊີຟິກ. ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວພວກມັນໄດ້ອີງໃສ່ຄວາມສາມາດທີ່ໄດ້ກໍານົດໄວ້ສໍາລັບໂຄງການຝຶກອົບຮົມລະບາດໃນພາກສະຫນາມລະດັບປານກາງສໍາລັບສັດຕະວະແພດ. ບໍ່ວ່າທ່ານຈະເປັນນັກຊ່ຽວຊານດ້ານລະບາດໃນລະດູການ ເພື່ອຂະຫຍາຍຄວາມຮູ້ຂອງທ່ານ ຫຼື ຜູ້ທີ່ສົນໃຈໃໝ່ ເພື່ອຄວາມເຂົ້າໃຈໃນແນວຄວາມຄິດພື້ນຖານ, ໂມດູນຂອງພວກເຮົາກໍສາມາດເປັນປະໂຫຍດສໍາລັບທ່ານໄດ້.

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍແນະນໍາໃຫ້ທ່ານຊອກຮູ້ໂມດູນເຫຼົ່ານີ້ ເເນວທາງຂອງທ່ານເອງ ແລະ ທົບທວນຄືນມັນຕາມຄວາມຕ້ອງການ ເພື່ອເສີມສ້າງການຮຽນຮູ້ຂອງທ່ານ. ສະພາບແວດລ້ອມ ການຮຽນເເບບທາງໄກ ທີ່ພວກເຮົາສະໜອງໃຫ້ ໄດ້ຖືກອອກແບບໃຫ້ເປັນມິດກັບຜູ້ໃຊ້ ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມ, ສົ່ງເສີມປະສົບການການຮຽນຮູ້ແບບມີສ່ວນຮ່ວມ. ຂ້າພະເຈົ້າໝັ້ນໃຈວ່າ ທ່ານຈະເຫັນວ່າ ນີ້ຈະເປັນສີ່ງທີ່ເປັນປະໂຫຍດໃນການພັດທະນາວິຊາຊີບຂອງທ່ານເອງ.

ຂໍ​ຂອບ​ໃຈ​ທ່ານ​ສໍາ​ລັບ​ການ​ເລືອກໂຄງການ APCOVE ເປັນ​ແຫຼ່ງ​ການ​ຝຶກ​ອົບ​ຮົມ​ທີ່​ສໍາ​ຄັນ​ໃນ​ການ​ສຶກ​ສາ​ຂອງ​ທ່ານ​. ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າຫວັງວ່າ ທ່ານ​ຈະສາມາດ​ຂະ​ຫຍາຍ​ຄວາມ​ຮູ້​ ແລະ​ ຄວາມ​ສາ​ມາດ​ຂອງ​ທ່ານ​ແລະ ສືບຕໍ່​ສໍາ​ຫຼວດ​ຂະ​ແຫນງ​ການ​ ຂະ​ບວນ​ການ​ການ​ລະ​ບາດ​ວິທະຍາທາງສັດ​ຕະ​ວະ​ແພດ.

ກະລຸນາອ່ານຂໍ້ສະຫງວນສິດ ກ່ອນທີ່ທ່ານຈະເຂົ້າເຖິງໂມດູນ.

ດ້ວຍຄວາມນັບຖື,

Navneet Dhand
ຜູ້ນໍາ, ອົງລະບາດວິທະຍາທາງສັດຕະວະແພດອາຊີປາຊີຟິກ (APCOVE)

ຂໍ້ສະຫງວນໃນທາງກົດໝາຍ 

ຂໍ້​ມູນ​ທີ່​ສະ​ຫນອງ​ໃຫ້​ຢູ່​ໃນ​ເວັບ​ໄຊ​ທ​໌​ນີ້ (ເວັບ​ໄຊ​) ແມ່ນ​ເພື່ອ​ຈຸດ​ປະ​ສົງ​ການ​ສຶກ​ສາ​ ແລະ ເພື່ອເປັນ​ຂໍ້​ມູນ​ຂ່າວ​ສານ​ເທົ່າ​ນັ້ນ​. ເນື້ອໃນຂອງໂມດູນການຮຽນເເບບທາງໄກ, ບົດຄວາມ, ວິດີໂອ ແລະ ອຸປະກອນອື່ນໆທີ່ນໍາສະເຫນີຢູ່ໃນເວັບໄຊທ໌ນີ້ (ລວມກັນເອີ້ນວ່າເນື້ອຫາ) ບໍ່ໄດ້ມີຈຸດປະສົງເພື່ອທົດແທນຄໍາແນະນໍາ, ການຊີ້ນໍາ ຫຼື ການຝຶກອົບຮົມແບບມືອາຊີບ.

ໂດຍການເຂົ້າເຖິງ ແລະ ການນໍາໃຊ້ເວັບໄຊທ໌ນີ້, ທ່ານຮັບຮູ້, ເປັນຕົວແທນ ແລະ ຕົກລົງເຫັນດີກັບມະຫາວິທະຍາໄລ ຊິດນີ (ABN 15 211 513 464) ໃນຖານະເປັນຜູ້ບໍລິຫານຂອງສະມາຄົມລະບາດວິທະຍາທາງສັດຕະວະແພດອາຊີປາຊີຟິກ (ພວກຂ້າພະເຈົ້າ ຫຼື ພວກເຮົາ) ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:

  1. ບໍ່ມີຄໍາແນະນໍາດ້ານວິຊາຊີບ: ເນື້ອຫາທີ່ສະຫນອງໃຫ້ຢູ່ໃນເວັບໄຊທ໌ນີ້ ບໍ່ສາມາດທົດແທນການຝຶກອົບຮົມດ້ານວິຊາຊີບ, ຄໍາແນະນໍາ ຫຼື ຄໍາປຶກສາ. ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ປຶກສາຫາລືກັບຜູ້ຊ່ຽວຊານທີ່ມີຄຸນວຸດທິ ຫຼື ຜູ້ຊ່ຽວຊານໃນສາຂາທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກ່ອນທີ່ຈະຕັດສິນໃຈ ຫຼື ດໍາເນີນການໃດໆ ໂດຍອີງໃສ່ຂໍ້ມູນທີ່ສະຫນອງໃຫ້ຢູ່ໃນເວັບໄຊທ໌ນີ້.

  2. ບໍ່ມີຄວາມສໍາພັນກັນກັບການປຶກສາ: ການນໍາໃຊ້ເວັບໄຊທ໌ນີ້ ແລະ ເນື້ອຫານີ້ ບໍ່ໄດ້ສ້າງຄວາມສໍາພັນທາງວິຊາຊີບຫຼື ຄໍາແນະນໍາລະຫວ່າງທ່ານ ແລະ ພວກເຮົາ.

  3. ບໍ່ມີການຮັບປະກັນ: ໃນຂະນະທີ່ພວກເຮົາພະຍາຍາມໃຫ້ຂໍ້ມູນທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ທັນສະໃໝ, ໃນຂອບເຂດທີ່ກົດໝາຍອະນຸຍາດ (ລວມທັງກົດໝາຍຜູ້ບໍລິໂພກຂອງອົດສະຕຣາລີ, ຖ້າມີ) ພວກເຮົາບໍ່ເປັນຕົວແທນ ຫຼື ຮັບປະກັນໃດໆ, ສະແດງອອກທາງກົງ ຫຼື ໂດຍທາງອ້ອມ ກ່ຽວກັບຄວາມສົມບູນ, ຄວາມຖືກຕ້ອງ, ຄວາມຫນ້າເຊື່ອຖື, ຄວາມເຫມາະສົມ ຫຼື ຄວາມພ້ອມຂອງເນື້ອຫາສໍາລັບຈຸດປະສົງໃດກໍ່ຕາມ ແລະ ທ່ານຕ້ອງຮັບຮູ້ວ່າ ເນື້ອຫາທັງຫມົດແມ່ນສາມາດໃຊ້ໄດ້ ໂດຍບໍ່ມີການຮັບປະກັນດັ່ງກ່າວ.

  4. ໃຊ້ໃນຄວາມສ່ຽງດ້ວຍຕົວທ່ານເອງ: ການນໍາໃຊ້ ຫຼື ການອ້າງອີງໃດໆ ທີ່ທ່ານວາງໄວ້ໃນເນື້ອຫາ ແລະ ເວັບໄຊທ໌ນີ້ ແມ່ນຢູ່ໃນຄວາມສ່ຽງຂອງທ່ານເອງ ແລະ ທ່ານປົດປ່ອຍພວກເຮົາ ແລະ ພວກເຮົາຈະບໍ່ຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການສູນເສຍ, ການບາດເຈັບ, ຄວາມເສຍຫາຍ, ການຮຽກຮ້ອງໃດໆ ຫຼື ຄວາມບໍ່ສະດວກທີ່ເກີດຂື້ນຈາກການໃຊ້ເນື້ອຫາຂອງທ່ານ.

  5. ເນື້ອຫາຂອງບຸກຄົນທີສາມ: ເວັບໄຊທ໌ນີ້ອາດຈະປະກອບດ້ວຍການເຊື່ອມຕໍ່ກັບເວັບໄຊທ໌ຂອງບຸກຄົນທີສາມ, ເຊິ່ງຊັບພະຍາກອນ ຫຼື ເນື້ອຫາ ບໍ່ເເມ່ນພວກເຮົາເປັນເຈົ້າຂອງ ຫຼື ຄວບຄຸມ. ພວກ​ເຮົາ​ບໍ່​ໄດ້​ຮັບ​ຮອງ​ ຫຼື​ ການ​ຮັບ​ຜິດ​ຊອບ​ໃດໆ​ສໍາ​ລັບ​ຄວາມ​ຖືກ​ຕ້ອງ​, ທາງ​ດ້ານ​ກົດ​ຫມາຍ​, ຫຼື​ເນື້ອ​ໃນ​ຂອງ​ເວັບ​ໄຊ​ຕ​໌​ຂອງ​ບຸກ​ຄົນ​ທີ​ສາມ​ດັ່ງ​ກ່າວ​.

  6. ບໍ່ມີການຮັບປະກັນ: ພວກເຮົາບໍ່ຮັບປະກັນວ່າໂມດູນການຮຽນເເບບທາງໄກ ທີ່ສະຫນອງໃຫ້ຢູ່ໃນເວັບໄຊນີ້ ຈະສົ່ງຜົນໃຫ້ຜົນໄດ້ຮັບສະເພາະໃດຫນຶ່ງ ຫຼື ມີຜົນສໍາເລັດ. ຄວາມສໍາເລັດ ຫຼື ສັກກະຍະພາບຂອງທ່ານແມ່ນຂື້ນຢູ່ກັບຄວາມພະຍາຍາມສ່ວນຕົວ, ການອຸທິດຕົນ ແລະ ປັດໃຈພາຍນອກອື່ນໆ.

  7. ລິຂະສິດ: ໂມດູນການຮຽນເເບບທາງໄກນີ້ ໄດ້ຖືກພັດທະນາໂດຍສະມາຄົມລະບາດວິທະຍາທາງສັດຕະວະແພດ ອາຊີປາຊີຟິກ (https://www.apcove.com.au/) ໂດຍໄດ້ຮັບທຶນຈາກສູນຄວາມປອດໄພດ້ານສຸຂະພາບອິນໂດປາຊີຟິກ, ກົມການຕ່າງປະເທດ ແລະ ການຄ້າ. ຂອງລັດຖະບານອົດສະຕຣາລີ. ມະຫາວິທະຍາໄລ ຊິດນີ ແລະ ຫຸ້ນສ່ວນ Consortium ຖືລິຂະສິດສໍາລັບໂມດູນເຫຼົ່ານີ້.

  8. ຊັບສິນທາງປັນຍາ: ໂມດູນ ການຮຽນເເບບທາງໄກ ທີ່ນໍາສະເຫນີຢູ່ໃນເວັບໄຊນີ້ ໄດ້ຖືກເຮັດໃຫ້ສາມາດໃຊ້ໄດ້ພາຍໃຕ້ເງື່ອນໄຂຂອງ Creative Commons Attribution –NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License (CC BY-NC-SA 4.0). ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າ ທ່ານມີອິດສະຫຼະທີ່ຈະນໍາໃຊ້, ແບ່ງປັນ ແລະ ດັດແປງເນື້ອຫາຂອງໂມດູນເຫຼົ່ານີ້ ເພື່ອຈຸດປະສົງທີ່ບໍ່ແມ່ນການຄ້າຕາບໃດທີ່ທ່ານສະຫນອງການໃຫ້ເຫດຜົນທີ່ເຫມາະສົມກັບແຫຼ່ງຕົ້ນສະບັບ ແລະ ແຈກຢາຍການຮຽນເເບບບົດໃດໆ ພາຍໃຕ້ໃບອະນຸຍາດດຽວກັນ. ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບໃບອະນຸຍາດແມ່ນມີຢູ່ນີ້: https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/ .

  9. ການແກ້ໄຂ ແລະ ການຢຸດຕິການນໍາໃຊ້: ພວກເຮົາສະຫງວນສິດທີ່ຈະປັບປຸງແກ້ໄຂ, ໂຈະ ຫຼື ຢຸດຕິທຸກດ້ານຂອງເວັບໄຊທ໌, ລວມທັງເນື້ອຫາ ໄດ້ທຸກເວລາໂດຍບໍ່ມີການແຈ້ງລ່ວງຫນ້າ ຫຼື ຄວາມຮັບຜິດຊອບ.

  10. ກົດໝາຍທີ່ນຳໃຊ້ໄດ້: ການນຳໃຊ້ເວັບໄຊນີ້ຂອງທ່ານ ແລະ ຂໍ້ຂັດແຍ່ງໃດໆກໍຕາມທີ່ເກີດຈາກການນຳໃຊ້ນັ້ນແມ່ນຂຶ້ນກັບກົດໝາຍຂອງລັດ New South Wales, ອົດສະຕຣາລີ.

ໂດຍການນໍາໃຊ້ເວັບໄຊທ໌ນີ້, ທ່ານຮັບຮູ້ວ່າ ທ່ານໄດ້ອ່ານ, ເຂົ້າໃຈ ແລະ ຕົກລົງເຫັນດີກັບຂໍ້ສະຫງວນທາງດ້ານກົດຫມາຍນີ້. ຖ້າ​ຫາກ​ວ່າ​ທ່ານ​ບໍ່​ເຫັນ​ດີ​ກັບ​ຂໍ້ສະຫງວນທາງ​ດ້ານ​ກົດ​ຫມາຍ​ນີ້​, ທ່ານ​ບໍ່​ຄວນ​ນໍາ​ໃຊ້​ເວັບ​ໄຊ​ນີ້​ ຫຼື​ເນື້ອ​ໃນ​ຂອງ​ມັນ​.

ສໍາ​ລັບ​ຄໍາ​ຖາມ​ ຫຼື​ ຄວາມ​ກັງ​ວົນ​ກ່ຽວ​ກັບຂໍ້ສະຫງວນ​ທາງ​ດ້ານກົດ​ຫມາຍ​ນີ້​, ກະ​ລຸ​ນາ​ຕິດ​ຕໍ່​ຫາ​ພວກ​ເຮົາ​ທີ່ apcove.team@gmail.com

ອະນຸມັດໂມດູນການຮຽນເເບບທາງໄກ ແລະ ກໍລະນີສຶກສາ

  • A

    ຄວາມສາມາດພື້ນຖານ (ຜູ້ນໍາດ້ານຄວາມສາມາດ: Naomi Cogger)

A01. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຕ້ອງສຶກສາລະບາດວິທະຍາ?

ໂມດູນ

ນັກຊ່ຽວຊານດ້ານພະຍາດລະບາດວິທະຍາ ໄດ້ມີບົດບາດສຳຄັນໃນການຄຸ້ມຄອງລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19. ທ່ານອາດຈະສົງໄສວ່າ ລະບາດວິທະຍາແມ່ນຫຍັງ ແລະ ທັກສະ ແລະ ແນວຄວາມຄິດຂອງລະບາດວິທະຍາ ແມ່ນແຕກຕ່າງຈາກທັກສະ ແລະ ແນວຄວາມຄິດທາງດ້ານຄລີນິກແນວໃດ.

ໃນໄລຍະການແຜ່ລະບາດ, ນັກວິທະຍາສາດເລີ່ມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບການລະບາດຂອງໄວຣັສນີ້ ແລະ ພະຍາດທີ່ເປັນສາເຫດ. ໃນປັດຈຸບັນ ພວກເຮົາຮູ້ຫຼາຍກວ່າເກົ່າກ່ຽວກັບວິທີການທີ່ມັນແຜ່ລາມ, ອາການຂອງພະຍາດແລະ ປະຊາກອນທີ່ມີຄວາມສ່ຽງສູງຈາກພະຍາດ: ຂໍ້ມູນທີ່ສໍາຄັນສໍາລັບການຕັດສິນໃຈກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນ, ການປິ່ນປົວ ແລະ ນະໂຍບາຍ.

 ໂມດູນນີ້ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈບົດບາດຂອງນັກລະບາດວິທະຍາໃນການປ້ອງກັນ ແລະຄວບຄຸມພະຍາດ. ທ່ານຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່ານັກລະບາດວິທະຍາທີ່ໃຫ້ຄວາມສໍາຄັນກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນ ແລະ ຄວບຄຸມພະຍາດໃນປະຊາກອນຫຼາຍກວ່າການປິ່ນປົວພະຍາດໃນສັດແຕ່ລະຕົວ.

ຫົວໜ້າທີມ: Naomi Cogger
ສະມາຊິກທີມ: Sabrina Greening
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Martha Simanjuntak
ຜູ້ທົບທວນ: Navneet Dhand

A02. ການວັດແທກຄວາມຖີ່ຂອງການເກີດພະຍາດ

ໂມດູນ

ເພື່ອຕັດສິນໃຈວ່າພະຍາດໃດ ແລະ ບັນຫາການຜະລິດຄວນຖືເປັນບູລິມະສິດສໍາລັບການຄວບຄຸມ ແລະ ການປ້ອງກັນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະວັດແທກຂະຫນາດຂອງບັນຫາທີ່ເກີດຂື້ນ.

ສອງວິທີພື້ນຖານ ໃນການວັດແທກບັນຫາແມ່ນ ອັຕາການຕິດເຊື້ອ , ເຊິ່ງເນັ້ນໃສ່ກໍລະນີທີ່ມີຢູ່ແລ້ວໃນເວລາໃດໜື່ງ ແລະ ອັດຕາການເກີດພະຍາດ , ເນັ້ນໃສ່ກໍລະນີໃຫມ່ທີ່ເກີດຂື້ນໃນໄລຍະເວລາທີ່ກໍານົດໄວ້. 

ຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບຂະຫນາດ ແລະ ຄວາມຖີ່ຂອງການເກີດພະຍາດໃນປະຊາກອນ ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາເຂົ້າໃຈພະຍາດ ແລະ ຂອບເຂດຂອງຜົນກະທົບຂອງມັນຕໍ່ປະຊາກອນ. ໂມດູນນີ້ ຈະເປັນການສຶກສາລົງເລີກແນວຄວາມຄິດເຫຼົ່ານີ້ໃນລາຍລະອຽດເພີ່ມເຕີມ.

ພວກເຮົາຍັງຈະປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບການວັດແທກຄວາມຖີ່ຂອງການເກີດພະຍາດ, ລວມທັງເວລາທີ່ຈະຕັດສິນໃຈກ່ຽວກັບການວັດແທກອັດຕາການແຜ່ລະບາດ ແລະ ການເກີດຄວາມສ່ຽງ, ວິທີການຄິດໄລ່ ແລະ ການຕີຄວາມກວ້າງ ແລະ ການເກີດຄວາມສ່ຽງ ແລະ ມາດຕະການການເສຍຊີວິດ.

ຫົວໜ້າທີມ: Jenny-Ann Toribio
ສະມາຊິກທີມ: Isabel MacPhillamy, Anke Wiethoelter
ຄູ່ຮ່ວມງານໃນປະເທດ: Carolyn Benigno
ຜູ້ທົບທວນ: Cord Heuer

A03. ມາດຕະການຂອງສະມາຄົມລະບາດວິທະຍາ

ໂມດູນ

ໃນໂມດູນທີ່ຜ່ານມາ, ການວັດແທກຄວາມຖີ່ຂອງການເກີດພະຍາດ, ທ່ານໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບວິທີການອະທິບາຍຂອບເຂດຂອງພະຍາດ ຫຼື ບັນຫາການຜະລິດ ໂດຍການວັດແທກອັດຕາການຕິດເຊື້ອ ແລະ ຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການເກີດ. ໂມດູນນີ້ ກໍຈະປຶກສາຫາລື ກ່ຽວກັບມາດຕະການຂອງສະມາຄົມລະບາດວິທະຍາ, ລວມທັງຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບປັດໃຈຄວາມສ່ຽງ ທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນ ແລະຜົນໄດ້ຮັບຂອງພະຍາດ, ການຄິດໄລ່ອັດຕາສ່ວນການເກີດພະຍາດ ແລະ ອັດຕາສ່ວນຄວາມສ່ຽງ, ການຕີຄວາມຫມາຍອັດຕາສ່ວນການເກີດພະຍາດ ແລະ ອັດຕາສ່ວນຄວາມສ່ຽງ ແລະ ການຕັດສິນໃຈກ່ຽວກັບວິທີການທີ່ເຫມາະສົມ.

ຫຼັງຈາກການກໍານົດວ່າ ພະຍາດ ຫຼື ບັນຫາການຜະລິດ, ທ່ານຕ້ອງການກໍານົດປັດໃຈທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫານີ້. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ທ່ານສາມາດກໍານົດການກະທໍາທີ່ສາມາດຊ່ວຍປ້ອງກັນ ຫຼື ຫຼຸດຜ່ອນມັນໄດ້. ທ່ານຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການກໍານົດປັດໃຈທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບພະຍາດ ຫຼື ບັນຫາການຜະລິດ ໂດຍໃຊ້ມາດຕະການຂອງສະມາຄົມລະບາດວິທະຍາ.

ຫົວໜ້າທີມ: Jenny-Ann Toribio
ສະມາຊິກທີມ: Isabel MacPhillamy; Anke Wiethoelter
ຕົວແທນຂອງປະເທດ: Carolyn Benigno
ຜູ້ທົບທວນ: Cord Heuer

A04. ຮູບແບບຂອງການເກີດພະຍາດໃນພື້ນທີ່ ແລະ ເວລາ

ໂມດູນ

ມັນເປັນເລື່ອງຍາກ ທີ່ພະຍາດຈະເກີດຂື້ນໂດຍບັງເອີນ. ສອງທັກສະທີ່ສໍາຄັນໃນເວລາສືບສວນການລະບາດຂອງພະຍາດ ແມ່ນການກໍານົດຮູບແບບຂອງການເກີດພະຍາດໃນໄລຍະເວລານັ້ນ (ພະຍາດເກີດຂື້ນ ຫຼື ແຜ່ລາມໃນໄລຍະເວລາ) ແລະ ຮູບແບບຂອງການເກີດພະຍາດໃນພື້ນທີ່ລະບາດ (ວິທີການທີ່ພະຍາດເກີດຂື້ນ ຫຼື ແຜ່ລາມລະຫວ່າງສະຖານທີ່ຕ່າງໆ). ໂມດູນນີ້ແມ່ນກ່ຽວກັບວິທີການຮັບຮູ້ຮູບແບບເຫຼົ່ານີ້. ແນະນໍາໃຫ້ທ່ານສ້າງ ແລະ ຕີຄວາມຫມາຍເສັ້ນສະແດງທາງລະບາດພື້ນຖານ ແລະ ແຜນທີ່ພະຍາດ. ທ່ານຈະສ້າງເສັ້ນສະແດງທາງລະບາດຂອງເຈົ້າເອງ ແລະ ແຜນທີ່ເພື່ອອະທິບາຍການລະບາດຂອງພະຍາດ.

ທໍາອິດພວກເຮົາສຸມໃສ່ວິທີການກໍານົດຮູບແບບຂອງພະຍາດໃນໄລຍະເວລາ, ການນໍາໃຊ້ຂໍ້ມູນເພື່ອສ້າງ ແລະ ຕີຄວາມຫມາຍເສັ້ນສະແດງທາງລະບາດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພວກເຮົາສຸມໃສ່ວິທີການກໍານົດຮູບແບບຂອງການເກີດພະຍາດໃນພື້ນທີ່, ໂດຍການສ້າງ ແລະ ຕີຄວາມຫມາຍແຜນທີ່ພະຍາດພື້ນຖານ.

ຫົວໜ້າທີມ: Caitlin Pfeiffer
ສະມາຊິກທີມ: Mark Stevenson Harish Tiwari
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Imas Yuyun
ຜູ້ທົບທວນ: Naomi Cogger

A05. ການກວດບົ່ງມະຕິ

ໂມດູນ

ການກວດບົ່ງມະຕິ ແມ່ນຂະບວນການ ຫຼື ອຸປະກອນທີ່ສາມາດຖືກນໍາໃຊ້ເພື່ອກວດຫາພະຍາດໃນບຸກຄົນ. ໂມດູນນີ້ ແມ່ນກ່ຽວກັບການປະເມີນຜົນຂອງການກວດບົ່ງມະຕິ ແລະ ການນໍາໃຊ້ໃນສະພາບລະບາດວິທະຍາທາງສັດຕະວະແພດ. ການຕັ້ງຄ່າທັງໃນທາງຄລີນິກ ແລະ ທາງລະບາດ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ພວກເຮົາຈະແປຜົນໄດ້ຊັດເຈນ ເຖິງຜົນຂອງການກວດບົ່ງມະຕິໃນໄລຍະເວລາ ທີ່ພະຍາຍາມກໍານົດສະຖານະພາບພະຍາດຂອງສັດເເຕ່ລະຕົວ ແລະ ກຸ່ມສັດ. ສີ່ງນີ້ ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາສາມາດເລືອກເອົາທາງເລືອກໃນການຄວບຄຸມພະຍາດທີ່ເຫມາະສົມ ແລະ ການສົ່ງເສີມ, ໃຫ້ການຄາດຄະເນທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ສາມາດຄາດຄະເນ ທີ່ຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບລະບາດຂອງພະຍາດ.

ໃນໂມດູນນີ້, ພວກເຮົາຈະເລືອກວ່າວິທີການກວດບົ່ງມະຕິແນວໃດໃຫ້ສອດຄ່ອງແລະແທນເໝາະຕາມວັດຖຸປະສົງ. ພວກເຮົາຈະພັດທະນາຄວາມຮູ້ຂອງທ່ານ ກ່ຽວກັບການແປຜົນຂອງຜົນການກວດບົ່ງມະຕິ ໃນສະພາບລະບາດວິທະຍາທາງສັດຕະວະແພດ.

ຫົວໜ້າທີມ: Simon Firestone
ສະມາຊິກທີມ: Victoria Brookes
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Khrisdiana Putri
ຜູ້ທົບທວນ: Joerg Hennin

A06. ການອອກແບບແບບສອບຖາມ

ໂມດູນ

ການອອກແບບແບບສອບຖາມເປັນທັກສະທີ່ສໍາຄັນສໍາລັບນັກລະບາດວິທະຍາໃນພາກສະໜາມ. ພວກເຮົາຕ້ອງການແບບສອບຖາມ ເພື່ອໃຫ້ສາມາດເກັບກໍາຂໍ້ມູນສໍາລັບການສືບສວນການລະບາດ, ການສໍາຫຼວດ ແລະ ການສຶກສາການສັງເກດການ. ແບບສອບຖາມທີ່ໄດ້ຮັບການອອກແບບດີຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສາມາດເກັບກໍາຂໍ້ມູນທີ່ມີຄຸນນະພາບດີກວ່າ. ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສາມາດສະຫຼຸບໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ.

ໃນໂມດູນນີ້, ທ່ານຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການອອກແບບແບບການສອບຖາມ. ທັກສະເຫຼົ່ານີ້ຈະຖືກໃຊ້ໃນໂມດູນອື່ນໆໃນໂຄງການຝຶກອົບຮົມ APCOVE ໃນຄັ້ງນີ້. ໂມດູນນີ້ສ່ວນໃຫຍ່ຈະສຸມໃສ່ການອອກແບບແບບສອບຖາມ ເພື່ອເກັບກໍາຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບປັດໃຈຄວາມສ່ຽງ, ແຕ່ທັກສະທີ່ທ່ານຈະຮຽນຮູ້ໂດຍການເຮັດສໍາເລັດໃນໂມດູນນີ້ ແມ່ນເປັນປະໂຫຍດເທົ່າທຽມກັນສໍາລັບການອອກແບບແບບການສອບຖາມສໍາລັບຈຸດປະສົງອື່ນໆ. ຕົວຢ່າງ, ທ່ານອາດຈະໃຊ້ແບບສອບຖາມເພື່ອດໍາເນີນການສືບສວນການລະບາດ, ການເຝົ້າລະວັງ ຫຼື ການສຶກສາລະບາດວິທະຍາທາງສັງຄົມ.

ຫົວໜ້າທີມ: ນາວານີ ເດດ
ສະມາຊິກທີມ: Naomi Cogger, Harish Tiwari
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Abrao Pereira
ຜູ້ທົບທວນ: Marika Wenemark

  • B

    ການສືບສວນ ແລະ ການຕອບໂຕ້ທາງລະບາດ (ຜູ້ນໍາດ້ານຄວາມສາມາດ: Mark Stevenson)

B01. ການກະກຽມສໍາລັບການສືບສວນທາງລະບາດ

ໂມດູນ

ໂມດູນນີ້ແມ່ນກ່ຽວກັບວິທີການກະກຽມສໍາລັບການສືບສວນການລະບາດ. ເປັນໂມດູນທໍາອິດຂອງ ‘ການສືບສວນ ແລະ ການຕອບໂຕ້ທາງລະບາດ’ ແລະ ສະຫນອງການສະຫຼຸບໃນເບື້ອງຕົ້ນ. ມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສາມາດເຂົ້າໃຈເຖິງຄວາມສໍາຄັນຂອງການກະກຽມສໍາລັບການສືບສວນການລະບາດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ.

ທໍາອິດ, ພວກເຮົາກວດເບິ່ງຈຸດປະສົງຂອງການສືບສວນການລະບາດ ແລະ ເປັນຫຍັງວິທີການທີ່ມີໂຄງສ້າງຈຶ່ງສໍາຄັນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພວກເຮົາປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບວິທີການສ້າງຕັ້ງການສືບສວນກ່ຽວກັບບົດບາດຂອງທີມງານ, ທັກສະ ແລະ ຊັບພະຍາກອນລວມທັງແມ່ແບບການສືບສວນ ແລະ ເຄື່ອງມື. ມີການສະຫຼຸບໂດຍຫຍໍ້ກ່ຽວກັບອຸປະກອນປ້ອງກັນຂອງເເຕ່ລະບຸກຄົນ ແລະ ການນໍາໃຊ້ທີ່ເຫມາະສົມ ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພ ແລະ ສະຫວັດດີການຂອງເເຕ່ລະຄົນ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການສືບສວນການລະບາດ. ກິດຈະກໍາໃນທົ່ວໂມດູນນີ້ ຈະສະຫນັບສະຫນູນ ແລະ ຊຸກຍູ້ການກະກຽມຂອງເເຕ່ລະຄົນ ສໍາລັບການສືບສວນການລະບາດ ໂດຍອີງໃສ່ການຕັ້ງຄ່າ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການຂອງທ່ານເອງ.

ຫົວໜ້າທີມ: Anke Wiethoelter
ສະມາຊິກທີມ: Joerg Henning
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Martha Simanjuntak
ຜູ້ທົບທວນ: Evan Sergeant

B02. ດໍາເນີນການສືບສວນການລະບາດ

ໂມດູນ

ຮອດປັດຈຸບັນ ທ່ານໄດ້ຮູ້ ວິທີການກະກຽມ ເພື່ອການສືບສວນການລະບາດ, ໃນໂມດູນນີ້ ເເມ່ນຈະສຸມໃສ່ວິທີການດໍາເນີນການສືບສວນການລະບາດ. ມັນໄດ້ໃຫ້ພາບລວມຂອງຂັ້ນຕອນ ໃນການດໍາເນີນການສືບສວນການລະບາດ. ມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານ ເຂົ້າໃຈໂຄງສ້າງວິທີການ ໃນການສືບສວນການລະບາດ ແລະ ສາມາດເອົາໄປນໍາໃຊ້  ໃນພາກສະຫນາມ.

ພວກເຮົາແນະນໍາຂະບວນການ 10 ຂັ້ນຕອນ ທີ່ສາມາດສະຫນອງກອບ ສໍາລັບການສືບສວນການລະບາດໃດກໍຕາມ. ສີ່ງນີ້ຈະຮັບປະກັນວ່າ ການລວບລວມຂໍ້ມູນທີ່ມີຄຸນນະພາບດີ, ການສົມມຸດຕິຖານທີ່ດີໄດ້ຖືກພັດທະນາ ແລະ ມາດຕະການຄວບຄຸມທີ່ເຫມາະສົມໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ. ພວກເຮົາຈະອະທິບາຍແຕ່ລະຂັ້ນຕອນຂອງຂະບວນການ ແລະ ໃຫ້ຂໍ້ມູນທີ່ສໍາຄັນກ່ຽວກັບວິທີການນໍາໃຊ້ຂັ້ນຕອນເຫຼົ່ານີ້ໃນການສືບສວນການລະບາດໃນໂລກເເຫ່ງຄວາມເປັນຈິງ. ພວກເຮົາອະທິບາຍວ່າ ເປັນຫຍັງຂະບວນການ 10 ຂັ້ນຕອນນິ້ ຄວນຖືກນໍາໃຊ້.

ຫົວໜ້າທີມ: Caitlin Pfeiffer
ສະມາຊິກທີມ: Joerg Henning
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Martha Simanjuntak
ຜູ້ທົບທວນ: Mark Stevenson

B03. ກໍານົດຕົວຂັບເຄື່ອນຂອງພະຍາດທີ່ເກີດຂື້ນ

ໂມດູນ

ບໍ່ວ່າຈະເປັນສັດເເຕ່ລະຕົວ ຫຼື ກຸ່ມຂອງສັດທີ່ມີການພັດທະນາຂອງພະຍາດ ແມ່ນຂະບວນການທີ່ອີງໃສ່ຄວາມສ່ຽງ. ລັກສະນະບາງຢ່າງເພີ່ມ ຫຼື ຫຼຸດຄວາມເປັນໄປໄດ້ (ເຊັ່ນ: ໂອກາດ) ຂອງພະຍາດທີ່ເກີດຂຶ້ນ. ຖ້າພວກເຮົາສາມາດຈໍາແນນກລັກສະນະຂອງສັດທີ່ມີຄວາມເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະເກີດພະຍາດ, ຫຼັງຈາກນັ້ນພວກເຮົາສາມາດຫຼຸດຜ່ອນຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການເກີດພະຍາດໂດຍການຫຼຸດລົງ ຫຼື ປາສະຈາກການສໍາພັດເຊື້ອຕໍ່ກັບຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້.

ໃນລັກສະນະດຽວກັນ, ຖ້າຄຸນລັກສະນະສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງການຫຼຸດລົງຂອງຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງພະຍາດ, ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ການສົ່ງເສີມລັກສະນະ ຫຼື ການສະແດງອອກຂອງລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ຈະຫຼຸດຜ່ອນໂອກາດທີ່ເເຕ່ລະຄົນຈະເປັນພະຍາດໄດ້. ໃນໂມດູນນີ້, ພວກເຮົາໃຫ້ເຄື່ອງມື ແລະ ເຕັກນິກ ໃນການກໍານົດລັກສະນະທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການປະກົດຕົວຂອງພະຍາດ. ລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ເອີ້ນວ່າ ປັດໃຈສ່ຽງຂອງພະຍາດ.

ຫົວໜ້າທີມ: Mark Stevenson
ສະມາຊິກທີມ: Simon Firestone
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Kyaw Naing Oo
ຜູ້ທົບທວນ: Naomi Cogger

B04. ການລະບາດຂອງພະຍາດໄຂ້ຫວັດສັດປີກຢູ່ຫວຽດນາມ

ກໍລະນີສຶກສາ

ໃນໂມດູນນີ້, ທ່ານຈະນໍາໃຊ້ຄວາມຮູ້ ແລະ ທັກສະທີ່ທ່ານໄດ້ຮັບໃນການປະຕິບັດໂມດູນການສືບສວນການລະບາດ ແລະ ໂມດູນອື່ນໆທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ. ທ່ານຈະນຳໃຊ້ທັກສະເຫຼົ່ານີ້ ເຂົ້າໃນສະຖານະການລະບາດຂອງພະຍາດໄຂ້ຫວັດສັດປີກ (AI) ໃນຫວຽດນາມ.

ທ່ານຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການພັດທະນາຄໍານິຍາມກໍລະນີ ແລະ ກໍານົດຂັ້ນຕອນທີ່ທ່ານຈະປະຕິບັດເພື່ອສືບສວນການລະບາດຂອງ ໄຂັຫວັດສັດປີກ(AI) ທີ່ສົງໃສ. ທ່ານຈະໃຊ້ຂໍ້ມູນລະບາດນີ້ເພື່ອສ້າງ ແລະ ແປຜົນຂອງເສັ້ນສະແດງທາງລະບາດ, ແລະ ກວດເບິ່ງສະຖານທີ່ໃນທາງບວກຂອງ ໄຂັຫວັດສັດປີກ(AI) ໃນແຜນທີ່. ໂມດູນນິ້ ຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນວິທີທີ່ທ່ານສາມາດນໍາໃຊ້ຂໍ້ມູນທາງກວ້າງຂອງພື້ນທີ່ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ການຄາດການ ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ອາດຈະເປັນຕົວຂັບເຄືອນໃນການເກີດມີພະຍາດ. ຂໍ້ມູນນີ້ຍັງຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານຕັດສິນໃຈກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດຂອງການຄວບຄຸມ.

ຫົວໜ້າທີມ: Joerg Henning
ສະມາຊິກທີມ: Simon Firestone
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Pawin Padungtod
ຜູ້ທົບທວນ: Mark Stevenson

B05. ພະຍາດປາກເປື່ອຍລົງເລັບ ໃນພະມາ

ກໍລະນີສຶກສາ

ໃນໂມດູນນີ້, ທ່ານຈະນໍາໃຊ້ຄວາມຮູ້ ແລະ ທັກສະທີ່ທ່ານໄດ້ຮັບກ່ອນຫນ້ານີ້, ເພື່ອສືບສວນສະຖານະການລະບາດຂອງພະຍາດປາກເປື່ອຍລົງເລັບ (FMD) ໃນມຽນມາ.

ທ່ານຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການພັດທະນາຄໍານິຍາມກໍລະນີ ແລະ ກໍານົດຂັ້ນຕອນ ເພື່ອສືບສວນການລະບາດຂອງ FMD ທີ່ສົງໃສ. ທ່ານຈະຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບການສືບສວນ ທີ່ທ່ານຈະໃຊ້ເພື່ອອະທິບາຍເຖິງຂອບເຂດຂອງລະບາດຂອງ FMD.

ທ່ານຈະສາມາດສ້າງ ແລະ ຕີຄວາມຫມາຍເສັ້ນສະແດງທາງລະບາດ ແລະ ອະທິບາຍວິທີການທີ່ທ່ານ ຈະໃຊ້ເພື່ອປະເມີນຄວາມສໍາພັນລະຫວ່າງປັດໃຈຄວາມສ່ຽງທີ່ສົມມຸດຕິຖານ ແລະ ການປະກົດຕົວຂອງ FMD. ນອກນັ້ນທ່ານຍັງຈະສາມາດທົບທວນຄືນສະຖານທີ່ໃນທາງບວກຂອງ FMD ໃນແຜນທີ່ ແລະຊອກຫາຕົວຂັບເຄື່ອນທີ່ເປັນໄປໄດ້ໃນການເກີດພະຍາດ. ຈາກນັ້ນທ່ານຈະຕັດສິນໃຈກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດ ເພື່ອຄວບຄຸມລະບາດຂອງ FMD.

ຫົວໜ້າທີມ: Joerg Henning
ສະມາຊິກທີມ: Art Subharat
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Khin Ohnmar Lwin
ຜູ້ທົບທວນ: Victoria Brookes

B06. ລະບາດຂອງພະຍາດສັດນ້ຳໃນອິນໂດເນເຊຍ

ກໍລະນີສຶກສາ

ການລ້ຽງສັດນ້ຳແມ່ນຂະແໜງຜະລິດສັດນໍ້າທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ. ມັນສະຫນັບສະຫນູນການດໍາລົງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນຈໍານວນຫຼາຍ, ໂດຍສະເພາະໃນອາຊີທີ່ອາຫານທະເລເປັນແຫຼ່ງລາຍຮັບ ແລະ ໂພຊະນາການ.

ໃນໂມດູນນີ້, ທ່ານຈະພິຈາລະນາວິທີການມາດຕະຖານໃນການສືບສວນຫາສາຍເຫດຂອງລະບາດທີ່ສາມາດປັບປຸງສຸຂະພາບຂອງສັດນ້ຳໃນຟາມສັດນໍ້າ. ທ່ານຈະຕ້ອງໄດ້ເຮັດວຽກຜ່ານກໍລະນີສຶກສາຢູ່ຟາມລ້ຽງປາຂະໜາດນ້ອຍ ໃນອິນໂດເນເຊຍ. ຟາມດັ່ງກ່າວມີບັນຫາກັບລະບາດຂອງພະຍາດຮອບໃໝ່ໂດຍມີການຕາຍຂອງປາໃນໄລຍະນໍາມາປ່ອຍໃໝ່. ໂດຍການດໍາເນີນການສືບສວນຫາສາຍເຫດຂອງລະບາດ, ທ່ານຈະສາມາດລະບຸບັນຫາຂອງພະຍາດໃນເບື້ອງຕົ້ນ ແລະ ແນະນໍາການປັບປຸງດ້ານສຸຂະພາບ ແລະ ການຜະລິດປາຢູ່ໃນຟາມປາໃນພື້ນທີ່.

ຫົວໜ້າທີມ: Paul Hick
ສະມາຊິກທີມ: Joy Becker
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Widagdo Sri Nugroho 
ຜູ້ທົບທວນ:
Evan Sergeant

B07. ການລະບາດຂອງພະຍາດອະຫິວາໝູອາຟຣິກາໃນຫວຽດນາມ

ກໍລະນີສຶກສາ

ໂມດູນນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສາມາດນໍາໃຊ້ແນວຄວາມຄິດຂອງການສືບສວນການລະບາດໄປສູ່ລະບາດຂອງພະຍາດສົມມຸດຕິຖານ. ມັນຈະເຮັດໃຫ້ ທ່ານຄຸ້ນເຄີຍກັບຂັ້ນຕອນຂອງການສືບສວນການລະບາດຂອງພະຍາດ ແລະຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສາມາດຕັດສິນໃຈໄດ້. ກໍ​ລະ​ນີ​ນີ້​ໄດ້​ສຸມ​ໃສ່​ການ​ລະ​ບາດ​ຂອງ​ໄຂ້​ຫມູ​ອາ​ຟຣິ​ກາ (ASF) ໃນ​ຫວຽດ​ນາມ​, ເນັ້ນ​ຫນັກ​ໃສ່​ການ​ກະ​ທໍາ​ທີ່​ຈໍາ​ເປັນ ​ເພື່ອ​ປ້ອງ​ກັນ​ການ​ແຜ່​ລະ​ບາດ​ຂອງ​ພະ​ຍາດ​ຕິດ​ຕໍ່​ສູງ​ນີ້​.

ໄຂ້ຫມູອາຟຣິກາ ແມ່ນເປັນພະຍາດໄວຣັສ, ເກີດຈາກເຊື້ອໄວຣັສ DNA ຂະຫນາດໃຫຍ່ທີ່ຢູ່ໃນສະກຸນ Asfivirus . ອາການທາງຄລີນິກ ທີ່ບໍ່ສະເພາະໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນຂອງການລະບາດ ຫຼື ການເສຍຊີວິດຢ່າງກະທັນຫັນໂດຍບໍ່ມີອາການອື່ນໆ, ສາມາດເຮັດໃຫ້ການວິນິດໄສໃນພາກສະຫນາມຊັກຊ້າ, ເຮັດໃຫ້ມີການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດຢ່າງໄວວາ. ການກວດຫາໄວ, ການລາຍງານ ແລະ ການຢືນຢັນຂອງເຊື້ອໄວຣັສ ASF ແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນໃນການຫຼຸດຜ່ອນຜົນກະທົບຂອງພະຍາດ.

ຫົວໜ້າທີມ: Andres Perez
ສະມາຊິກທີມ: Mary Katherine O’Brien, Daniella Schettino, Rachel Schambow
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Abrao Pereira
 ຜູ້ທົບທວນ: Evan Sergeant

  • C

    ການເຝົ້າລະວັງ ແລະ ການວິເຄາະຂໍ້ມູນ (ຜູ້ນໍາດ້ານຄວາມສາມາດ: Navneet Dhand)

C01. ແນະນຳການເຝົ້າລະວັງສຸຂະພາບສັດ

ໂມດູນ

ການເຝົ້າລະວັງສຸຂະພາບສັດບາງລະດັບມີຢູ່ໃນທຸກປະເທດ ເພື່ອບັນທຶກພະຍາດ ແລະ ເພື່ອຄວບຄຸມ ແລະ ປ້ອງກັນພວກມັນ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຄວາມຕ້ອງການເຝົ້າລະວັງແມ່ນແຕກຕ່າງກັນໄປ ຂຶ້ນຢູ່ກັບພະຍາດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ, ຈໍານວນປະຊາກອນຂອງສັດທີ່ມີຄວາມສ່ຽງ ແລະ ສະພາບແວດລ້ອມໃນທ້ອງຖິ່ນ. ຄວາມສາມາດໃນການເຝົ້າລະວັງຍັງແຕກຕ່າງກັນໄປໃນແຕ່ລະປະເທດ.

ໃນໂມດູນນີ້, ທ່ານຈະຮຽນຮູ້ວ່າ ເປັນຫຍັງພວກເຮົາຈຶ່ງດໍາເນີນການເຝົ້າລະວັງພະຍາດສັດ ແລະ ວິທີການເລືອກກິດຈະກໍາການເຝົ້າລະວັງທີ່ເຫມາະສົມຕາມຈຸດປະສົງ. ພວກເຮົາຈະກໍານົດການເຝົ້າລະວັງ ແລະ ບອກເຫດຜົນວ່າ ເປັນຫຍັງພວກເຮົາຈຶ່ງເຮັດການເຝົ້າລະວັງ. ມີກິດຈະກໍາການເຝົ້າລະວັງຫຼາຍປະເພດ, ແຕ່ບໍ່ມີອັນໃດເປັນປະໂຫຍດສໍາລັບຈຸດປະສົງການເຝົ້າລະວັງທັງໝົດ (ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງອິດສະລະຈາກພະຍາດ ຫຼື ລະດັບຂອງພະຍາດ). ພວກເຮົາຈະທົບທວນຄືນບາງເຄື່ອງມືທີ່ມີຢູ່ເພື່ອສະໜອງຂໍ້ມູນທີ່ທ່ານຕ້ອງການຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ເພື່ອຈຸດປະສົງຂອງການເຝົ້າລະວັງ.

ຫົວໜ້າທີມ: Charles Caraguel
ສະມາຊິກທີມ: Jenny-Ann Toribio
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Soe Soe Wai
ຜູ້ທົບທວນ: Sam Hamilton

C02. ດຳເນີນການສຳຫຼວດເພື່ອຄາດຄະເນການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດ

ໂມດູນ

ສັດຕະວະແພດ ແລະ ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານສຸຂະພາບສັດເຮັດການສໍາຫຼວດເພື່ອ:

  • ຊອກຫາຄວາມຖີ່ຂອງບາງສິ່ງບາງຢ່າງ (ເຊັ່ນ: ການຕິດເຊື້ອ, ພະຍາດ ຫຼື ປັດໃຈຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການເປັນພະຍາດ) ໃນປະຊາກອນ (ເຊັ່ນ: ອັດຕາການແຜ່ລະບາດ)
  • ກໍານົດວ່າບາງສິ່ງບາງຢ່າງມີຢູ່ ຫຼື ບໍ່ມີຢູ່ໃນປະຊາກອນ (ເຊັ່ນ: ການກວດພົບ).

ໃນໂມດູນນີ້, ທ່ານຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການອອກແບບແບບສໍາຫຼວດ ເພື່ອຄາດຄະເນອັດຕາການຕິດເຊື້ອຂອງພະຍາດໃນປະຊາກອນ. ທໍາອິດ, ພວກເຮົາຕ້ອງຄຳນືງເຖີງຄວາມຜິດພາດທົ່ວໄປທີ່ສັດຕະວະແພດເຮັດໃນເວລາທີ່ເລືອກສັດຈາກປະຊາກອນທີ່ກໍານົດໄວ້. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພວກເຮົາເບິ່ງປະເພດທີ່ແຕກຕ່າງກັນຂອງການອອກແບບການສໍາຫຼວດທີ່ສາມາດຫຼີກເວັ້ນຄວາມຜິດພາດເຫຼົ່ານີ້. ພວກເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ທ່ານເຫັນເຖິງວິທີທີ່ຈະໄດ້ຮັບຕົວຢ່າງຕົວແທນຈາກປະຊາກອນທີ່ຈະໃຫ້ຜົນໄດ້ຮັບທີ່ຖືກຕ້ອງ. 

ຫົວໜ້າທີມ: Bruce Gummow
ສະມາຊິກທີມ: Charles Caragel
ຄູ່ຮ່ວມງານໃນປະເທດ: Andy Yombo
ຜູ້ທົບທວນ: Sam Hamilton

C03. ການສໍາຫຼວດເຂດປອດພະຍາດ

ໂມດູນ

ການສໍາຫຼວດແມ່ນຫນຶ່ງໃນເຄື່ອງມືຕົ້ນຕໍທີ່ພວກເຮົາໃຊ້ເພື່ອດໍາເນີນການເຝົ້າລະວັງ. ພວກ​ເຮົາ​ສາ​ມາດ​ດໍາ​ເນີນ​ການ​ສໍາ​ຫຼວດ​ທັງ (1​) ການ​ວັດ​ແທກ​ອັດ​ຕາ​ສ່ວນ​ຂອງ​ພະ​ຍາດ​ໃນ​ປະ​ຊາ​ກອນ​ເປົ້າ​ຫມາຍ ​ຫຼື (2​) ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ວ່າ​ບໍ່​ມີ​ພະ​ຍາດ​. ການອອກແບບ ແລະ ການວິເຄາະຂໍ້ມູນຂອງການສໍາຫຼວດສໍາລັບແຕ່ລະຈຸດປະສົງທີ່ແຕກຕ່າງກັນເຫຼົ່ານີ້ ອາດເເຕກຕ່າງກັນຫຼາຍ. ໃນໂມດູນນີ້ທ່ານຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການອອກແບບ ແລະ ລາຍງານການສໍາຫຼວດເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນ ປອດພະຍາດ ໃນປະຊາກອນ.

ໂມດູນນີ້ຈະສອນທ່ານວ່າ ເປັນຫຍັງ ແລະ ວິທີທີ່ພວກເຮົາດໍາເນີນການສໍາຫຼວດ ເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງການປອດຈາກການພະຍາດໃນປະຊາກອນສັດ. ຫຼັງຈາກຈັດລໍາດັບຄວາມສໍາຄັນ ແລະ ປະຕິບັດລັກສະນະການອອກແບບທີ່ສໍາຄັນຂອງການສໍາຫຼວດດັ່ງກ່າວ, ທ່ານຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການວິເຄາະຜົນໄດ້ຮັບ ແລະ ການແປຜົນຂອງການສໍາຫຼວດຢ່າງຖືກຕ້ອງ. 

ຫົວໜ້າທີມ: Charles Caraguel
ສະມາຊິກທີມ: Bruce Gummow
ຄູ່ຮ່ວມງານໃນປະເທດ: Carolyn Benigno
ຜູ້ທົບທວນ: Evan Sergeant

C04. ການສືບສວນພະຍາດແບບມີສ່ວນຮ່ວມ

ໂມດູນ

ການສືບສວນພະຍາດແບບມີສ່ວນຮ່ວມ ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບການຮ່ວມມືກັບຊຸມຊົນ ເພື່ອປັບປຸງຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບພະຍາດສັດ ແລະ ວິທີການຄວບຄຸມພວກມັນ. ມັນເຫມາະສົມໂດຍສະເພາະກັບສະຖານະການທີ່ມີຂໍ້ມູນທີ່ມີຢູ່ພຽງເລັກນ້ອຍ ກ່ຽວກັບອັດຕາການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດ ແລະ ໃນກໍະນີການດໍາເນີນການເເບບໂຄງສ້າງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທາງດ້ານໂລຊິກ.

ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຂໍ້ມູນທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊາວກະສິກອນສາມາດຄວບຄຸມພະຍາດສັດໄດ້, ພວກເຮົາຕ້ອງມີສ່ວນຮ່ວມກັບຊາວກະສິກອນ ແລະ ຊຸມຊົນຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະ ພິຈາລະນາຄວາມຮູ້ທ້ອງຖິ່ນຂອງເຂົາເຈົ້າກ່ຽວກັບພະຍາດສັດ. ໂມດູນນີ້ເປັນການເບິ່ງເຖິງວິທີການທີ່ພວກເຮົາສາມາດຮ່ວມມືກັບຊາວກະສິກອນ ເພື່ອຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພະຍາດສັດຢູ່ໃນທ້ອງຖິ່ນຂອງພວກເຂົາ.

ໃນໂມດູນນີ້, ພວກເຮົາຈະແນະນໍາແນວຄວາມຄິດຂອງແນວທາງການມີສ່ວນຮ່ວມ. ພວກເຮົາປຶກສາຫາລືຢ່າງລະອຽດກ່ຽວກັບການນໍາໃຊ້ວິທີການນີ້ ແລະ ບາງເຄື່ອງມືທີ່ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການສືບສວນ ແລະ ການເຝົ້າລະວັງພະຍາດສັດ.

ຫົວໜ້າທີມ: Jenny-Ann Toribio
ສະມາຊິກທີມ: Harish Tiwari, Shumaila Arif
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Kyaw Naing Oo
ຜູ້ທົບທວນ: Marta Hernandez-Jover

C05. ການແນະນໍາ Microsoft Excel® ແລະ ການທໍາຄວາມສະອາດຂໍ້ມູນ

ໂມດູນ

ໂມດູນນີ້ແມ່ນການກະກຽມຂໍ້ມູນສໍາລັບເຮັດການວິເຄາະແບບພັນລະນາ ແລະ ການວິເຄາະແບບສະຫຼຸບໂດຍການນໍາໃຊ້ Microsoft Excel®. ທ່ານຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ທັກສະພື້ນຖານໃນ Microsoft Excel® ສໍາລັບການຄິດໄລ່, ການລົບຂໍ້ມູນ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງ ແລະ ພັດທະນາວິທີການທີ່ມີໂຄງສ້າງໃນການວິເຄາະຂໍ້ມູນ. ໂມດູນນີ້ແມ່ນຂໍ້ກຳນົດເບື້ອງຕົ້ນສໍາລັບຫຼາຍໆໂມດູນໃນໂຄງການຝຶກອົບຮົມຄັ້ງນີ້.

ໃນໂມດູນກ່ອນຫນ້ານີ້, ທ່ານໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການອອກແບບ ແລະ ປະຕິບັດກິດຈະກໍາການເຝົ້າລະວັງ. ກິດຈະກໍາການເຝົ້າລະວັງ ຈະເກັບເອົາກໍາຂໍ້ມູນທີ່ອະທິບາຍເຖິງການປະກົດຕົວຂອງເຊື້ອພະຍາດໃນກຸ່ມປະຊາກອນທີ່ມີຄວາມສົນໃຈ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການເກັບກຳ ແລະ ບັນທຶກຂໍ້ມູນ ບໍ່ແມ່ນການສິ້ນສຸດຂອງວຽກງານເຝົ້າລະວັງ! ການວິເຄາະສາມາດປ່ຽນຂໍ້ມູນການເຝົ້າລະວັງເປັນຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບພະຍາດທີ່ສາມາດນໍາໃຊ້ໃນການຕັດສິນໃຈ. ໂມດູນນີ້ຈະອະທິບາຍທັກສະທີ່ສໍາຄັນທີ່ທ່ານສາມາດນໍາໃຊ້ ເພື່ອກະກຽມຂໍ້ມູນການເຝົ້າລະວັງສຳ​ລັບການວິເຄາະ.

ຫົວໜ້າທີມ: Alexandra Green
ສະມາຊິກທີມ: Caitlin Pfeiffer
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Imas Yuyun
ຜູ້ທົບທວນ: Navneet Dhand

C06. ການວິເຄາະແບບພັນລະນາ

ໂມດູນ

ໂມດູນ C05 ສະແດງໃຫ້ເຫັນວິທີການກະກຽມຂໍ້ມູນສໍາລັບການວິເຄາະ. ໂມດູນນີ້ສອນທ່ານໃນຂັ້ນຕອນຕໍ່ໄປ: ການສະຫຼຸບລາຍລະອຽດ ແລະ ການເບິ່ງເຫັນຂໍ້ມູນ. ການສະຫຼຸບ ແລະ ການເບິ່ງເຫັນຂໍ້ມູນແມ່ນສໍາຄັນກ່ອນທີ່ຈະດໍາເນີນການວິເຄາະສະຖິຕິຢ່າງເປັນທາງການ; ມັນຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈລັກສະນະທີ່ສໍາຄັນຂອງແຕ່ລະຕົວແປ ແລະ ວິທີທີ່ຕົວແປອາດຈະກ່ຽວຂ້ອງກັນແລະກັນ. ການວິເຄາະແບບພັນລະນາມັກຈະຖືກປະຕິບັດໃນເວລາດຽວກັນກັບການລົບຂໍ້ມູນເພາະວ່າມັນສາມາດຊ່ວຍກໍານົດການພິມຜິດ ແລະ ຄ່າທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ບໍ່ໜ້າເຊື່ອຖືໄດ້.

ເມື່ອທ່ານມີຄວາມເຂົ້າໃຈດີຂຶ້ນກ່ຽວກັບການເຊື່ອມໂຍງລະຫວ່າງຕົວແປ, ພວກມັນສາມາດໄດ້ຮັບການທົດສອບ ໂດຍໃຊ້ວິທີການສະຖິຕິຢ່າງເປັນທາງການເຊັ່ນ: ການທົດສອບ Chi-Square. ການວິເຄາະຄໍາອະທິບາຍເປັນຂັ້ນຕອນທີ່ສໍາຄັນ ແລະ ການຂ້າມຂັ້ນຕອນນີ້ສາມາດນໍາໄປສູ່ຄວາມຜິດພາດທີ່ຮ້າຍແຮງ.

ຫົວໜ້າທີມ: Caitlin Pfeiffer
ສະມາຊິກທີມ: Alexandra Green
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Mark Stevenson
ຜູ້ທົບທວນ: Navneet Dhand

C07. ການວິເຄາະຂໍ້ມູນ: ດໍາເນີນການທົດສອບ Chi-square

ໂມດູນ

ໂມດູນນີ້ມີຈຸດປະສົງເພື່ອພັດທະນາທັກສະຂອງທ່ານໃນການວິເຄາະຂໍ້ມູນຕື່ມອີກ. ມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສາມາດປະເມີນຄວາມສອດຄ່ອງລະຫວ່າງ ສອງຕົວແປໄດ້ຢ່າງເປັນກາງ . ທ່ານຈະເຮັດສິ່ງນີ້ໂດຍການດໍາເນີນການທົດສອບ chi-square, ການທົດສອບຢ່າງເປັນທາງການຂອງສົມມຸດຕິຖານ, ເຊິ່ງຖືກນໍາໃຊ້ທົ່ວໄປໃນລະບາດວິທະຍາພາກສະຫນາມ.

ການວິເຄາະແບບພັນລະນາໃຫ້ຂໍ້ມູນທີ່ມີຄຸນຄ່າກ່ຽວກັບການເຊື່ອມໂຍງລະຫວ່າງຕົວແປໃນຊຸດຂໍ້ມູນຂອງທ່ານ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການເຊື່ອມໂຍງເຫຼົ່ານີ້ສາມາດເປັນຍ້ອນການປ່ຽນແປງຂອງການສຸ່ມຕົວຢ່າງ. ເພື່ອກໍານົດວ່າ ການເຊື້ອມໂຍງມີຄວາມຫນ້າເຊື່ອຖື, ພວກເຮົາຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ດໍາເນີນ ການວິເຄາະເເບບຄາດຄະເນ ຕື່ມອີກ, ຫຼືການທົດສອບສະຖິຕິເເບບສົມມຸດຕິຖານ, ທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາສາມາດຄາດຄະເນ ກ່ຽວກັບປະຊາກອນໂດຍອີງໃສ່ຂໍ້ມູນຕົວຢ່າງໄດ້.

ຫົວໜ້າທີມ: Navneet Dhand
ສະມາຊິກທີມ: Alexandra Green
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Widagdo Sri Nugroho
ຜູ້ທົບທວນ: Mark Stevenson

  • D

    ການປະເມີນຄວາມສ່ຽງ ແລະ ການຄວບຄຸມພະຍາດ (ຜູ້ນໍາດ້ານຄວາມສາມາດ: Andres Perez)

D01. ການແນະນໍາການວິເຄາະຄວາມສ່ຽງ

ໂມດູນ

ໃນ​ໂລກ​ທຸກ​ມື້​ນີ້, ພະ​ຍາດ​ສັດ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ຜົນ​ກະ​ທົບ​ສູງ​ເປັນ​ໄພ​ຂົ່ມ​ຂູ່​ທີ່​ສໍາ​ຄັນ​ຕໍ່​ສຸ​ຂະ​ພາບ​ສັດ ​ແລະ​ ມະ​ນຸດ​, ການ​ຜະ​ລິດ​, ຄວາມ​ປອດ​ໄພດ້ານ​ສະ​ບຽງ​ອາ​ຫານ​, ການ​ດໍາ​ລົງ​ຊີ​ວິດ​ ແລະ ​ສຸ​ຂະ​ພາບ​ຂອງ​ປະ​ຊາ​ຊົນ​. ການວິເຄາະຄວາມສ່ຽງແມ່ນເຄື່ອງມືທີ່ສາມາດຄິດໄລ່ຄວາມເປັນໄປໄດ້ ແລະ ຜົນສະທ້ອນຂອງພະຍາດເຫຼົ່ານີ້ທີ່ເກີດຂື້ນ. ສີ່ງນີ້ ເຮັດໃຫ້ເຮົາສາມາດອອກເເບບຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນ ແລະ ການຄວບຄຸມທີ່ສອດຄ່ອງກັບ ທັງໃນລະດັບຟາມ ແລະ ລະດັບຊາດ ແລະ ສໍາລັບການກໍານົດເປົ້າຫມາຍທີ່ມີເຫດຜົນສໍາລັບການຄຸ້ມຄອງຄວາມສ່ຽງໃນທຸກລະດັບ.

ໃນໂມດູນນີ້, ພວກເຮົາຈະທົບທວນຄືນແນວຄວາມຄິດພື້ນຖານຂອງການວິເຄາະຄວາມສ່ຽງ, ແລະ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຈະຂະຫຍາຍຜົນເຫຼົ່ານີ້ຢູ່ໃນໂມດູນຕໍ່ໄປ. ພວກເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນຄຸນຄ່າ ຂອງຄວາມເຂົ້າໃຈໃນຄວາມສ່ຽງ ແລະ ຜົນສະທ້ອນຂອງຄວາມສ່ຽງ ແລະ ຊ່ວຍສ້າງຄວາມຮູ້ ແລະ ທັກສະຂອງທ່ານ. ທ່ານຈະຮຽນຮູ້ແນວຄວາມຄິດພື້ນຖານແລະຂັ້ນຕອນການວິເຄາະຄວາມສ່ຽງ ເພື່ອສະຫນັບສະຫນູນການຕັດສິນໃຈ ໂດຍອີງໃສ່ຫຼັກຖານໃນພາກສະຫນາມ.

ຫົວໜ້າທີມ: Andres Perez
ສະມາຊິກທີມ: Mary Katherine O’Brien, Maria Sol Perez Aguirreburualde, Rachel Schambow
ຄູ່ຮ່ວມງານໃນປະເທດ: Carolyn Benigno
ຜູ້ທົບທວນ: Naomi Cogger

D02. ການວິເຄາະຄວາມສ່ຽງດ້ານຄຸນນະພາບ

ໂມດູນ

ຂະບວນການວິເຄາະຄວາມສ່ຽງ ແມ່ນມີຈຸດປະສົງເພື່ອກໍານົດອັນຕະລາຍ, ຄາດຄະເນຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການເກີດຂື້ນ ແລະ ຄາດຄະເນຜົນກະທົບຂອງມາດຕະການທາງເລືອກເພື່ອປ້ອງກັນ ຫຼື ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງນັ້ນ. ນັກຊ່ຽວຊານດ້ານລະບາດວິທະຍາໃຊ້ການປະເມີນຄວາມສ່ຽງ ເພື່ອກໍານົດວ່າ ຄວາມສ່ຽງມີການພົວພັນເຖິງຄວາມອັນຕະລາຍແມ່ນຍອມຮັບໄດ້ ຫຼື ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີຂັ້ນຕອນເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງ. ຄໍາສັບ ຫຼື ຕົວເລກສາມາດຖືກນໍາໃຊ້ ເພື່ອອະທິບາຍຄວາມສ່ຽງ. ເມື່ອພວກເຮົາໃຊ້ຄໍາສັບຕ່າງໆ, ການປະເມີນແມ່ນຖືກອະທິບາຍວ່າ ເປັນຄຸນນະພາບ ແລະ ເມື່ອຕົວເລກຖືກນໍາໃຊ້, ການປະເມີນແມ່ນເວົ້າວ່າ ເປັນເເບບປະລິມານ.

ການປະເມີນຄວາມສ່ຽງດ້ານຄຸນນະພາບ ແມ່ນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນທີ່ສໍາຄັນສໍາລັບການປະເມີນໃດໆ; ພວກມັນຊ່ວຍພວກເຮົາຕັດສິນໃຈວ່າ ມີຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ຂໍ້ມູນພຽງພໍ ເພື່ອເຮັດການປະເມີນດ້ານປະລິມານ. ໃນໂມດູນນີ້, ພວກເຮົາຈະອະທິບາຍການປະເມີນຄວາມສ່ຽງດ້ານຄຸນນະພາບໃນລາຍລະອຽດເພີ່ມເຕີມ.

ຫົວໜ້າທີມ: Andres Perez
ສະມາຊິກທີມ: Mary K O’Brien, Rachel Schambow
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Pawin Padungtod
ຜູ້ທົບທວນ: Naomi Cogger

D03. ການສື່ສານຄວາມສ່ຽງ

ໂມດູນ

ເພື່ອປົກປ້ອງສຸຂະພາບຂອງມະນຸດ ແລະ ສັດ, ປ້ອງກັນການສູນເສຍການຜະລິດ ແລະ ປັບປຸງການຜະລິດ, ສັດຕະວະແພດຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ສື່ສານກ່ຽວກັບຄວາມສ່ຽງຕໍ່ຜູ້ທີ່ມີຄວາມສ່ຽງທີ່ສຸດ. ອາດຈະມີຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈະຕິດຕໍ່ສື່ສານກັບກຸ່ມທີ່ສາມາດປ້ອງກັນ ຫຼື ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງ.

ການສື່ສານຄວາມສ່ຽງແມ່ນອົງປະກອບທີ່ສໍາຄັນຂອງການວິເຄາະຄວາມສ່ຽງຕ່າງໆ. ສາມາດໃຊ້ຫຼາຍຮູບແບບທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ຕົວຢ່າງ: ເພື່ອປ້ອງກັນພະຍາດອະຫິວາຫວັດໝູອາຟຣິກາ, ປ້າຍໂຄສະນາຢູ່ສະໜາມບິນເຕືອນປະຊາຊົນບໍ່ໃຫ້ນຳເອົາຜະລິດຕະພັນໝູເຂົ້າມາ. ໂມດູນນີ້ກວມເອົາວິທີການຂອງຄົນທົ່ວໄປຄິດ ກ່ຽວກັບຄວາມສ່ຽງ ແລະ ວິທີການຮັບຮູ້ຜົນກະທົບຄວາມສ່ຽງຕໍ່ຮູບແບບການສື່ສານຄວາມສ່ຽງ. ການສົນທະນາກັບຄົນກ່ຽວກັບຄວາມສ່ຽງແມ່ນແຕກຕ່າງກັນກັບການດໍາເນີນການປະເມີນຄວາມສ່ຽງ. ພວກເຮົາຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ສຸມໃສ່ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຂົາເຈົ້າກ່ຽວກັບ ຫຼື ຄວາມຮັບຮູ້ຂອງຄວາມສ່ຽງ. ພວກເຮົາຍັງສົນທະນາວິທີການສື່ສານໃນລະຫວ່າງລະບາດ.

ຫົວໜ້າທີມ: Naomi Cogger
ສະມາຊິກທີມ: Andres Perez
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Pawin Padungtod
ຜູ້ທົບທວນ: Evan Sergeant

D04. ການຄາດຄະເນຜົນກະທົບຂອງພະຍາດ

ກໍລະນີສຶກສາ

ພະຍາດສັດສົ່ງຜົນກະທົບທາງການເງິນ ແລະ ເສດຖະກິດຫຼາຍປະເພດ. ພວກມັນເຮັດໃຫ້ເກີດການສູນເສຍການຜະລິດສັດລ້ຽງ ແລະ ຍັງສາມາດສົ່ງຜົນໃຫ້ການຄ້າຢຸດສະງັກຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ການວັດແທກຜົນກະທົບດ້ານການເງິນ ຫຼື ເສດຖະກິດຂອງພະຍາດ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນພະຍາດທີ່ເກີດຈາກໂລກລະບາດ ຫຼື ລະບາດຂອງພະຍາດສັດຂ້າມແດນ, ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາເຂົ້າໃຈວ່າກຸ່ມຕ່າງໆພາຍໃນສັງຄົມໄດ້ຮັບຜົນກະທົບແນວໃດ.

ການປະເມີນຜົນກະທົບທາງດ້ານເສດຖະກິດເປັນພື້ນຖານສໍາລັບການວິເຄາະຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ, ການສະຫນັບສະຫນູນຄໍາແນະນໍາສໍາລັບໂຄງການຄວບຄຸມພະຍາດສັດ ແລະ ສະຫນອງແຮງຈູງໃຈແກ່ຊາວກະສິກອນສໍາລັບການເຂົ້າຮ່ວມຂອງລັດຖະບານ ຫຼື ໂຄງການຄວບຄຸມພະຍາດສາກົນ. ໂມດູນນີ້ແນະນໍາທ່ານກ່ຽວກັບແນວຄວາມຄິດ ແລະ ຫຼັກການພື້ນຖານເສດຖະກິດ ແລະ ອະທິບາຍວິທີການທາງເສດຖະກິດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງສໍາລັບການບໍລິການສັດຕະວະແພດທີ່ສະຫນັບສະຫນູນຊາວກະສິກອນລ້ຽງສັດ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການພັດທະນານະໂຍບາຍສຸຂະພາບສັດຂອງລັດຖະບານ.

ຫົວໜ້າທີມ: Mieghan Bruce
ສະມາຊິກທີມ: Tu Tu Zaw Win
ຄູ່ຮ່ວມງານໃນປະເທດ: Acacio Cardoso Amaral
ຜູ້ທົບທວນ: Navnee Dhand

D05. ການປະເມີນມູນຄ່າໂຄງການ ຄວບຄຸມ Brucellosis: ການວິເຄາະທາງເສດຖະກິດ

ກໍລະນີສຶກສາ

ວິທີການທາງສັດຕະວະແພດຕໍ່ກັບພະຍາດສັດ ແມ່ນສຸມໃສ່ການປ້ອງກັນ ແລະ ຄວບຄຸມພະຍາດໃນປະຊາກອນທີ່ຖືກກະທົບ. ເສີມດ້ວຍການປະເມີນວ່າ ວິທີການເຈົ້າຂອງສັດລ້ຽງ ແລະ ສັງຄົມ ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກຜົນກະທົບຂອງພະຍາດ ແລະ ມາດຕະການແກ້ໄຂເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຜົນກະທົບຕໍ່ພວກມັນເເບບໃດ.

ການນໍາໃຊ້ເຄື່ອງມີື ເເລະ ຫຼັກການທາງເສດຖະກິດ ບໍລິການສັດຕະວະແພດ ສາມາດສະຫນັບສະຫນູນຜູ້ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການປະເມີນວ່າ ການລົງທຶນໃນການຄວບຄຸມ ຫຼື ການປ້ອງກັນໂດຍສະເພາະມັນຈະມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະສົ່ງຜົນປະໂຫຍດລວມ ຫລືບໍ່. ພວກເຂົາຍັງປະເມີນວ່າ ການລົງທຶນແມ່ນຫຍັງ. ພວກ​ເຮົາ​ຈຳ​ເປັນ​ຕ້ອງກວດສອບມູນ​ຄຸນຄ່າ​ທີ່​ເປັນ​ໄປ​ໄດ້​ ທີ່​ການ​ລົງທຶນ​ໃນ​ໂຄງການ​ຄວບ​ຄຸມ​ພະຍາດ​ຈະ​ມີ​ຕໍ່​ຊາວ​ກະສິກອນ, ຂະ​ແໜງ​ການ​ລ້ຽງສັດ ​ແລະ ສັງຄົມ. ໃນໂມດູນນີ້, ທ່ານຈະນໍາໃຊ້ສອງເຕັກນິກ ເພື່ອກວດສອບມູນຄ່າທາງດ້ານການເງິນ ຫຼືເສດຖະກິດຂອງການຄວບຄຸມພະຍາດ, ໂດຍໃຊ້ brucellosis ເປັນຕົວຢ່າງ.

ຫົວໜ້າທີມ: Mieghan Bruce
ສະມາຊິກທີມ: Tu Tu Zaw Win
ຄູ່ຮ່ວມງານໃນປະເທດ: Acacio Cardoso Amaral
ຜູ້ທົບທວນ: Navneet Dhand

  • E

    One Health and Biosecurity (ຜູ້ນໍາດ້ານຄວາມສາມາດ: Cord Heuer ແລະ Marta Hernandez-Jover)

E01. ຫຼັກການດ້ານສຸຂະພາບມະນຸດ ແລະ ສັດຂ້າມຂະແໜງ

ໂມດູນ

ໂຄງການ One Health ແມ່ນວິທີການທາງດ້ານວິຊາການດ້ານມູມມອງກ່ຽວກັບບັນຫາສຸຂະພາບຂອງມະນຸດ, ສັດ ແລະ ສະພາບແວດລ້ອມ. ໂມດູນນີ້ແນະນໍາແນວຄວາມຄິດ, ຕົວສະແດງ ແລະ ຄໍາສັບຂອງ One Health, ສຸມໃສ່ການຮ່ວມມື ແລະ ການພົວພັນ ລະຫວ່າງ ຂະແຫນງການ, ໂດຍໃຊ້ກໍລະນີສຶກສາ.

ໂມດູນນີ້ໃຊ້ຕົວຢ່າງຊີວິດຈິງ ເພື່ອສະແດງໃຫ້ທ່ານຮູ້ວ່າ ການຮ່ວມມືທີ່ມີປະສິດທິພາບລະຫວ່າງ ຂະແໜງສາທາລະນະສຸກ ສາມາດໃຫ້ຜົນປະໂຫຍດແກ່ໂຄງການ ແລະ ການກວດກາໃນການໂຕ້ຕອບມະນຸດ-ສັດ-ສິ່ງແວດລ້ອມ. ມັນຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ວິທີການຂອງໂຄງການ One Health ຍັງຄວບຄຸມຫລາຍກວ່າໂລກຕິດຕໍ່ຈາກສັດສູ່ຄົນ ແລະ ມັນຍັງສາມາດປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນຜົນໄດ້ຮັບຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນດ້ານ: ສຸຂະພາບ, ສັງຄົມ, ເສດຖະກິດ ຫຼື ສິ່ງແວດລ້ອມ. ສຸດທ້າຍ, ມັນໄດ້ແນະນໍາທ່ານໂດຍຜ່ານການກໍານົດຄູ່ຮ່ວມງານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງສໍາລັບວິທີການໃນໂຄງການ One Health ທີ່ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ພາລະບົດບາດ ແລະ ຂໍ້ຈໍາກັດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ.

ຫົວໜ້າທີມ: Emilie Vallee
ສະມາຊິກທີມ: Bruce Gummow
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Tu Tu Zaw Win
ຜູ້ທົບທວນ: Cord Heuer

E02. ພະຍາດຕິດຕໍ່ທີ່ເກີດຂື້ນ

ໂມດູນ

ໃນສະຕະວັດທີ່ຜ່ານມາ, ການເກີດພະຍາດຕິດຕໍ່ທີ່ເກີດຂື້ນໃໝ່ ແລະ ເກີດຂື້ນອີກຄັ້ງ (EIDs) ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ. ພວກມັນມັກຈະເປັນ ພະຍາດຕິດແປດຈາກສັດສູ່ຄົນ (zoonoses). ດັ່ງນັ້ນ, ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ມີຜົນກະທົບຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງສັດ ແລະ ຕໍ່ສາທາລະນະ. ນັກລະບາດວິທະຍາທາງສັດຕະວະແພດ ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການປ້ອງກັນ, ກວດພົບ, ການໂຕ້ຕອບ ແລະ ການຄວບຄຸມ EIDs. ການ​ນໍາ​ໃຊ້​ວິ​ທີ​ການ​ສຸ​ຂະ​ພາບ​ດຽວ ​ແລະ​ ຫຼັກ​ການ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ​ຊີ​ວະ​ພາບ​ແມ່ນ​ຈໍາ​ເປັນ​, ເຊັ່ນ​ດຽວ​ກັນ​ກັບ​ຄວາມ​ຮູ້​ຂອງ​ລະ​ບົບ​ການ​ເຝົ້າ​ລະ​ວັງ​, ການ​ວິ​ເຄາະ​ຂໍ້​ມູນ​ລະ​ບາດ ​ແລະ​ ທັກ​ສະ​ໃນການ​ສື່​ສານ​.

ໂມດູນນີ້ແມ່ນກ່ຽວກັບພະຍາດຕິດຕໍ່ທີ່ເກີດຂື້ນຊໍ້າ ແລະ ເກີດຂື້ນໃຫມ່. ພວກເຮົາຈະນໍາໃຊ້ຕົວຢ່າງຂອງ EIDs ໃນໂມດູນນີ້ເພື່ອຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບລັກສະນະທົ່ວໄປຂອງພວກມັນ ແລະ ວິທີທີ່ພວກມັນເກີດຂື້ນ. ນອກນັ້ນທ່ານຍັງຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຫຼັກການກວດພົບ ແລະ ຕອບສະຫນອງສະເພາະກ່ຽວກັບ EIDs.

ຫົວໜ້າທີມ: Viki Brookes
ສະມາຊິກທີມ: Jane Heller
ຄູ່ຮ່ວມງານໃນປະເທດ: Andy Yombo
ຜູ້ທົບທວນ: Cord Heuer

E03. ການປ້ອງກັນພະຍາດຈາກສັດສູ່ຄົນ

ໂມດູນ

ໂມດູນນີ້ແມ່ນກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນພະຍາດຈາກສັດສູ່ຄົນ. ອົງການອະນາໄມໂລກໃຫ້ນິຍາມ zoonoses ເປັນ ‘ ພະຍາດ ຫຼື ການຕິດເຊື້ອໃດໆ ທີ່ສາມາດຕິດຕໍ່ໄດ້ຕາມທຳມະຊາດຈາກສັດມີກະດູກສັນຫຼັງສູ່ຄົນ ‘. ເພື່ອປ້ອງກັນພະຍາດຈາກສັດສູ່ຄົນ, ພວກເຮົາຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ທົ່ວໄປ ແລະ ສະເພາະຂອງເຊື້ອພະຍາດ, ລັກສະນະຂອງພະຍາດ ແລະ ການສົ່ງຕໍ່ຂອງມັນ. ພວກເຮົາຈໍາເປັນຕ້ອງມີຄວາມຄຸ້ນເຄີຍກັບມາດຕະການຄວບຄຸມຫຼັກ ແລະ ຄວາມສາມາດໃນການປະສານງານການປະຕິບັດໃນທົ່ວສະພາບແວດລ້ອມສຸຂະພາບຂອງມະນຸດ ແລະ
 ສັດ. ໂມດູນນີ້ຈະກ່າວເຖິງທຸກດ້ານທັງໝົດເຫຼົ່ານີ້ ແລະ ຈະໃຊ້ຕົວຢ່າງເພື່ອໃຫ້ເຮົານຳໃຊ້ຄວາມຮູ້ເຂົ້າໃນສະຖານະການຕົວຈິງ.

ເມື່ອໂມດູນນີ້ສໍາເລັດ, ທ່ານກໍຈະສາມາດອະທິບາຍວິທີການ ແລະ ສາເຫດຂອງພະຍາດຈາກສັດສູ່ຄົນຈຶ່ງແຜ່ລາມ. ທ່ານຄວນຈະສາມາດປະຕິບັດມາດຕະການຄວບຄຸມເພື່ອປ້ອງກັນ ແລະ ຫຼຸດຜ່ອນການປະກົດຕົວຂອງພະຍາດຈາກສັດສູ່ຄົນ.

ຫົວໜ້າທີມ: Jane Heller
ສະມາຊິກທີມ: Art Subharat, Shumaila Arif
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: ວັນນະພອນ ພູທະນາ
ຜູ້ທົບທວນ: Marta Hernandez-Jover

E04. ຄວາມປອດໄພທາງຊີວະພາບ

ໂມດູນ

ຄວາມປອດໄພທາງຊີວະພາບ ແມ່ນຊຸດຂອງມາດຕະການທີ່ຖືກອອກແບບມາ ເພື່ອປົກປ້ອງປະເທດ, ພາກພື້ນ ຫຼື ຊັບສິນຈາກພະຍາດສັດ, ການຕິດເຊື້ອ ຫຼື ລະບາດຂອງສັດ, ຈາກແລະ ພາຍໃນປະຊາກອນສັດ. ຄວາມປອດໄພທາງຊີວະພາບ ແມ່ນສໍາຄັນຕໍ່ກັບການຮັກສາກະສິກໍາ, ພາກພື້ນ ຫຼື ປະເທດທີ່ບໍ່ມີພະຍາດ. ຄວາມປອດໄພທາງຊີວະພາບ ຍັງມີຄວາມສໍາຄັນສໍາລັບສັດຕະວະແພດ ເພື່ອປ້ອງກັນຕົນເອງຈາກພະຍາດຕິດເເປດຈາກສັດສູ່ຄົນ.

ໂມດູນນີ້ໃຫ້ພາບລວມຂອງຫຼັກການຄວາມປອດໄພທາງຊີວະພາບທີ່ກ່ຽວຂ້ອງສໍາລັບສັດຕະວະແພດໃນສະຖານະການສືບສວນການລະບາດ. ມັນຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງວິທີການປະຕິບັດຫຼັກການເຫຼົ່ານີ້ ສໍາລັບກິດຈະກໍາພາກສະຫນາມທີ່ດໍາເນີນໂດຍສັດຕະວະແພດ ແລະ ນັກສັດຕະວະເເພດສາດ. ໂມດູນນີ້ຈະໃຫ້ທ່ານໄດ້ຄວາມຮູ້ ແລະ ທັກສະໃນການອອກແບບອະນຸສັນຍາຄວາມປອດໄພທາງຊີວະພາບສຳລັບກິດຈະກຳພາກສະໜາມໃນການສືບສວນພະຍາດ, ລວມທັງການຕອບສະໜອງຕໍ່ສະຖານະການສຸກເສີນຂອງພະຍາດ. ມັນຍັງຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສາມາດໃຫ້ຄໍາແນະນໍາກ່ຽວກັບການປະຕິບັດທີ່ດີທີ່ສຸດສໍາລັບການປະຕິບັດຄວາມປອດໄພທາງຊີວະພາບ.

ຫົວໜ້າທີມ: Marta Hernandez-Jover
ສະມາຊິກທີມ: Victoria Brookes
ຄູ່ຮ່ວມງານໃນປະເທດ: Andy Yombo
ຜູ້ທົບທວນ: Jane Heller

E05. ການຮຽນຮູ້ຈາກໂລກລະບາດ COVID-19

ໂມດູນ

SARS-CoV-2 ເປັນເຊື້ອໄວຣັສສັດທີ່ເກີດໃໝ່ໃນຕະກູນໂຄໂລນາໄວຣັສ. ນີ້ແມ່ນກຸ່ມຂອງໄວຣັສ RNA ທີ່ເປັນຕົວລະບາດທີ່ສໍາຄັນໃນຜ່ານມາ ຕໍ່ລະບົບສາທາລະນະສຸກໃນທົ່ວໂລກ. ເຊື້ອໄວຣັສ SARS-CoV-2 ເຮັດໃຫ້ເກີດພະຍາດທີ່ເອີ້ນວ່າ COVID-19, ເຊິ່ງກາຍເປັນໂລກລະບາດໃນວົງກວ້າງ.

ໃນໂມດູນນີ້, ພວກເຮົາອະທິບາຍເຖິງການເກີດຂື້ນຂອງເຊື້ອພະຍາດຊະນິດໃໝ່, ໂດຍເນັ້ນໜັກໃສ່ເສັ້ນທາງການຕິດຕໍ່ລະຫວ່າງສັດກັບມະນຸດ. ການເຮັດຝຶກຫັດທີ່ໄດ້ນໍາສະເໜີ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສາມາດປຽບທຽບວິທີການໃນການຈັດການສຸຂະພາບຂອງປະຊາກອນມະນຸດ ແລະ ສັດ. ໂມດູນນີ້ຈະສະແດງໃຫ້ທ່ານຮູ້ວ່າ ບົດຮຽນທີ່ຖອດຖອນໄດ້ຈາກການຕອບສະໜອງຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ລະຫວ່າງປະເທດ ອາດຈະຖືກນຳໃຊ້ກັບລະບາດຂອງພະຍາດໃນອະນາຄົດທັງໃນປະຊາກອນມະນຸດ ແລະ ສັດໄດ້ແນວໃດ. ມັນເສີມສ້າງແນວຄວາມຄິດທີ່ໄດ້ກ່າວມາແລ້ວໃນຫຼັກສູດນີ້ ໂດຍເນັ້ນໃສ່ສະເພາະກ່ຽວກັບ COVID-19.

ຫົວໜ້າທີມ: Anne-Lise Chaber
ສະມາຊິກທີມ: Mark Stevenson
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Khrisdiana Putri
ຜູ້ທົບທວນ: Marta Hernandez-Jover

E06. ແຫຼ່ງທີ່ມາຂອງການສໍາຜັດຂອງມະນຸດຕໍ່ເຊື້ອ Leptospira ໃນປະເທດ ຟີຈີ

ກໍລະນີສຶກສາ

ໃນເວລາທີ່ມີລະບາດຂອງເຊື້ອ leptospirosis ຂອງມະນຸດເກີດຂື້ນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນສໍາລັບຂະແຫນງການສາທາລະນະສຸກ ຂອງມະນຸດ ແລະ ສັດທີ່ຈະຮ່ວມມືກັນເພື່ອກໍານົດແຫຼ່ງທີ່ເປັນໄປໄດ້ ແລະ ເສັ້ນທາງຂອງການຕິດເຊື້ອ. ກໍລະນີສຶກສານີ້ ຈະນໍາທ່ານຮຽນຮູ້ກັບຕົວຢ່າງໃນຊີວິດຈິງ.

ລັດຖະບານ, ອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ, ສັດຕະວະແພດ, ນັກສັດຕະວະແພດສາດ ແລະ ນັກຄົ້ນຄວ້າ ໄດ້ຮ່ວມມືກັນເພື່ອກໍານົດແຫຼ່ງສັດທີ່ເປັນໄປໄດ້ຂອງລະບາດຂອງພະຍາດ Leptospira serovar ໃນປະເທດ ຟີຈີ. ລະບາດນີ້ໄດ້ສົ່ງຜົນໃຫ້ 576 ກໍລະນີຂອງມະນຸດ, ໃນນັ້ນ 7% ເສຍຊີວິດ, ຫລັງຈາກພາຍຸໄຊໂຄນເກີດຂຶ້ນສອງຄັ້ງ ແລະ ກ່ຽວຂ້ອງກັບໄພນໍ້າຖ້ວມ.

ໃນກໍລະນີນີ້ການສຶກສາທ່ານຈະຮຽນຮູ້ວ່າ ເປັນຫຍັງນ້ໍາຖ້ວມມັກຈະກ່ຽວຂ້ອງກັບລະບາດຂອງພະຍາດຕິດຕໍ່. ທ່ານຈະລວບລວມຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບເຊື້ອ leptospirosis, ປະກອບເປັນທີມງານພາກສະຫນາມ, ອອກແບບການສຶກສາ ແລະ ຕີຄວາມຫມາຍການຄົ້ນພົບເພື່ອກໍານົດການສົ່ງເສີມ.

ຫົວໜ້າທີມ: Emilie Vallee
ສະມາຊິກທີມ: Cord Heuer
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Imas Yuyun
ຜູ້ທົບທວນ: Joerg Henning

E07. ການພັດທະນາຍຸດທະສາດການຄວບຄຸມທີ່ອີງໃສ່ຫຼັກຖານສໍາລັບພະຍາດວໍ້ ໂດຍການຈັດອັນດັບແຫຼ່ງການສໍາພັດກັບມັນ

ກໍລະນີສຶກສາ

ການຕໍ່ສູ້ກັບພະຍາດຈາກສັດສູ່ຄົນ ເຊັ່ນ ວໍ້ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີວິທີການ One Health ແລະ ຂຶ້ນກັບການເຝົ້າລະວັງ, ການສືບສວນການລະບາດ, ການຄວບຄຸມ ແລະ ມາດຕະການປ້ອງກັນ. ສິ່ງ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ຮຽກ​ຮ້ອງ​ໃຫ້​ມີ​ຄວາມ​ຢືນຢົງ ແລະ ​ໃນ​ໄລ​ຍະ​ຍາວ ໃນດ້ານ​ຊັບ​ພະ​ຍາ​ກອນ​ມະ​ນຸດ ແລະ ໃນທາງ​ການ​ເງິນ. ຜົນສຳເລັດ ແມ່ນຂຶ້ນກັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ 5 ເສົາຄໍ້າຂອງການກຳຈັດພະຍາດ ວໍ້ (STOP-R), ນັ້ນແມ່ນ ເເງ່ມູມໃນດ້ານວັດທະນະທຳ-ສັງຄົມ, ເຕັກນິກ, ການຈັດຕັ້ງ, ການເມືອງ ແລະ ດ້ານຊັບພະຍາກອນ. ໂດຍຫລັກການແລ້ວ, ການລົງທຶນເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການທົບທວນລະບົບຂອງບູລິມະສິດໃນການຈັດການເສັ້ນທາງການຕິດເຊື້ອ ພະຍາດວໍ້. ການສືບສວນການລະບາດຂອງພະຍາດແມ່ນໃຊ້ເພື່ອເຊື່ອມຕໍ່ແຫຼ່ງ ແລະ ຄົ້ນພົບເເຫຼ່ງກັກເກັບ ແລະ ພາຫະຂອງພະຍາດໃສ່ມະນຸດ.

ໂມດູນສະເຫນີໃຫ້ທ່ານມີຕົວຢ່າງສໍາລັບການຈັດອັນດັບການຕິດເຊື້ອ ວໍ້ ໂດຍອີງໃສ່ຂໍ້ມູນທີ່ມີຢູ່. ສີ່ງນີ້ ເຮັດໃຫ້ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂອງຂະເເໜງສາທາລະນະສຸກ ສາມາດນຳໃຊ້ບູລິມະສິດການຄວບຄຸມພະຍາດ ວໍ້ ຢ່າງເຫມາະສົມ, ປັບປຸງປະສິດທິພາບ ແລະ ເພີ່ມທະວີການເຝົ້າລະວັງພະຍາດວໍ້.

ຫົວໜ້າທີມ: Art Subharat
ສະມາຊິກທີມ: Emilie Vallee
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Sothyra Tum
ຜູ້ທົບທວນ: Victoria Brookes

  • F

    ຄວາມເປັນຜູ້ນໍາ ແລະ ການສື່ສານ (ຜູ້ນໍາດ້ານຄວາມສາມາດ: Jenny-Ann Toribio)

F01. ຄວາມເຂົ້າໃຈໃນຄວາມເປັນຜູ້ນໍາ

ໂມດູນ

ໂມດູນນີ້ແມ່ນການແນະນໍາຄວາມເປັນຜູ້ນໍາ ແລະ ຄໍານິຍາມຂອງມັນ. ມັນເຮັດໃຫ້ທ່ານພັດທະນາຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບບົດບາດສໍາຄັນທີ່ຜູ້ນໍາ ສາມາດມີບົດບາດໃນທຸກຂົງເຂດຂອງຊີວິດຂອງທ່ານ. ມັນຍັງໃຫ້ທ່ານມີຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບບົດບາດຂອງຜູ້ນໍາ ມີການປ່ຽນແປງຢ່າງໃດ ໃນເວລາຜ່ານໄປ ໂດຍສຸມໃສ່ສິດອໍານາດໂດຍກົງ, ອໍານາດ ແລະ ການຄວບຄຸມໄປສູ່ການມີອິດທິພົນ.

ໂມດູນນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈຄວາມແຕກຕ່າງ ລະຫວ່າງ ການຄຸ້ມຄອງ ແລະ ຄວາມເປັນຜູ້ນໍາ.  ມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານຄິດວ່າ ທ່ານຈະສາມາດປະກອບສ່ວນທີ່ດີທີ່ສຸດຕໍ່ປະສິດທິພາບທີ່ສຸດໃນຖານະຜູ້ນໍາອົງການຈັດຕັ້ງ ຫຼື ຜູ້ນໍາ ຫຼື ໃນທັງສອງບົດບາດນີ້ໄດ້ເເບບໃດ. ໂມດູນຍັງຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສໍາຄັນຂອງວິໄສທັດຮ່ວມກັນໃນອົງການຈັດຕັ້ງ. ສຸດທ້າຍ, ມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານ ມີວິທີການປະຕິບັດ ເພື່ອພັດທະນາທັກສະການເປັນຜູ້ນໍາຂອງທ່ານ.

ຫົວໜ້າທີມ: Karen Rodrigues 
ສະມາຊິກທີມ: Andres Perez
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Widagdo Sri Nugroho
ຜູ້ທົບທວນ: Jenny-Ann Toribio

F02. ພັດທະນາການຄວາມຮັບຮູ້ດ້ວຍຕົນເອງ

ໂມດູນ

ໂມດູນນີ້ກວມເອົາຄວາມສໍາຄັນຂອງການຮັບຮູ້ດ້ວຍຕົນເອງ, ເນື່ອງຈາກວ່າມັນເປັນກຸນແຈສໍາຄັນໃນການເປັນຜູ້ນໍາທີ່ມີປະສິດທິພາບ. ຖ້າຜູ້ ນຳ ບໍ່ມີຄວາມຮັບຮູ້ດ້ວຍຕົນເອງຢ່າງພຽງພໍ, ພວກເຂົາບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈຄົນອື່ນໄດ້ດີ, ເຊິ່ງຈະຂັດຂວາງຄວາມສາມາດໃນການສະແດງການເປັນຜູ້ນຳ ທີ່ມີປະສິດທິຜົນໄດ້. ມີຫຼັກຖານທີ່ຊັດເຈນວ່າ ຜູ້ນໍາທີ່ດີທີ່ສຸດ ແມ່ນຜູ້ທີ່ມີຄວາມຕັ້ງໃຈສູງຕໍ່ສິ່ງທີ່ເກີດຂື້ນຢູ່ໃນຕົວພວກເຂົາໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົານໍາພາຢູ່ ແລະ ສິ່ງທີ່ເກີດຂື້ນກັບຄົນອື່ນ. ເຂົາເຈົ້າຮູ້ຈັກຕົນເອງຫຼາຍພໍ ແລະ ເຂົາເຈົ້າຮູ້ຈັກສັງຄົມຫຼາຍພໍ.

ໂມດູນນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈອົງປະກອບຕ່າງໆເພື່ອພັດທະນາການຮັບຮູ້ດ້ວຍຕົນເອງ ແລະຄວາມເປັນຜູ້ນໍາຂອງຕົນເອງ. ມັນສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຂະບວນການສາມຂັ້ນຕອນ ເພື່ອຊ່ວຍສ້າງຄວາມຫນ້າເຊື່ອຖືໃນຖານະຜູ້ນໍາ.

ຫົວໜ້າທີມ: Karen Rodrigues
ສະມາຊິກທີມ: Andres Perez
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Widagdo Sri Nugroho
ຜູ້ທົບທວນ: Jenny-Ann Toribio

F03. ນະໂຍບາຍ ແລະ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການ

ໂມດູນ

ສັດຕະວະແພດມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານສຸຂະພາບທົ່ວໂລກໂດຍຜ່ານກິດຈະກໍາທີ່ແນໃສ່ການຄວບຄຸມການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດ ຕິດຕໍ່ຈາກສັດໄປສູ່ປະຊາກອນຂອງມະນຸດ ແລະ ຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພຂອງລະບົບອາຫານ. ອົງການຈັດຕັ້ງລະຫວ່າງລັດຖະບານ ແລະ ລະດັບຊາດ ຈໍານວນຫນຶ່ງເຮັດວຽກຮ່ວມກັນເພື່ອກໍານົດນະໂຍບາຍທີ່ສະຫນັບສະຫນູນຄວາມພະຍາຍາມດ້ານສຸຂະພາບເຫຼົ່ານີ້. ພວກເຂົາ ສົ່ງເສີມການນໍາໃຊ້ຢ່າງກວ້າງຂວາງຂອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິພາບແລະ ມາດຕະຖານເພື່ອສົ່ງເສີມສຸຂະພາບ, ປະສານງານຊັບພະຍາກອນ ແລະ ລະບຽບການຄ້າເພື່ອຜະລິດຕະພັນທີ່ປອດໄພ ຕໍ່ກັບຜູ້ບໍລິໂພກ.

​ໃນ​ແຜນ​ວາດ​ດ້ານ​ສຸຂະພາບ One Health, ຈໍາເປັນຕ້ອງມີວິທີທາງເເບບ​ຫຼາຍ​ຂະ​ແໜງ​ການ ​ແລະ ຫຼາຍ​ວິ​ຊາ​ການ ​ເພື່ອ​ສ້າງ​ກົນ​ໄກ​ລະດັບ​ຊາດ ​ແລະ ​ລະດັບ​ໂລກ ​ເພື່ອ​ແກ້​ໄຂ​ໄພ​ຂົ່ມ​ຂູ່​ດ້ານ​ສຸຂະພາບ​ໃນ​ປະຈຸ​ບັນ ​ແລະ ອະນາຄົດ​ໃນ​ການ​ໂຕ້​ຕອບ​ຂອງ​ມະນຸດ – ສັດ – ສິ່ງ​ແວດ​ລ້ອມ. ໂມດູນນີ້ສະແດງໃຫ້ທ່ານເຫັນເຖິງ ຫຼັກການພື້ນຖານຂອງວຽກງານນະໂຍບາຍ, ແນະນໍາຜູ້ຮັບຜິດຊອບຫລັກລະຫວ່າງລັດຖະບານ ແລະ ຄົ້ນຫາຜົນກະທົບຂອງນັກປະຕິບັດງານສ່ວນບຸກຄົນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ໃນລະບົບຕ່າງໆ.

ຫົວໜ້າທີມ: Kaylee Myhre-Errecaborde
ສະມາຊິກທີມ: Andres Perez, Mary Katherine O’Brien
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Sothyra Tum
ຜູ້ທົບທວນ: Jenny-Ann Toribio

F04. ການສື່ສານເພື່ອການຄຸ້ມຄອງພາວະສຸກເສີນສຸຂະພາບສັດ

ໂມດູນ

ການຕອບໂຕ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນຕໍ່ກັບເຫດການສຸກເສີນດ້ານສຸຂະພາບສັດຕ້ອງການການສື່ສານກັບທຸກພາກສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບ ລະຫວ່າງ ພາກສ່ວນຂອງລັດຖະບານ. ອົງປະກອບທີ່ສໍາຄັນແມ່ນການຮັກສາຄວາມໄວ້ວາງໃຈໃນວິທະຍາສາດ ແລະ ການສະຫນັບສະຫນູນໃນລະດັບສູງສໍາລັບມາດຕະການປ້ອງກັນ ຫຼື ການຄວບຄຸມ. ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍີ່ງຫາກມາດຕະການເຫຼົ່ານີ້ ທ້າທາຍ ສິດເສລີສ່ວນບຸກຄົນ ຫຼື ຈະສົ່ງຜົນກະທົບທາງລົບຕໍ່ການດຳລົງຊີວິດຂອງຄົວເຮືອນທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ.

ເມື່ອມີເຫດສຸກເສີນດ້ານສຸຂະພາບສັດເກີດຂຶ້ນ, ຜູ້ນໍາສັດຕະວະແພດ ຕ້ອງເປັນນັກສື່ສານທີ່ມີຄວາມຊໍານິຊໍານານ, ຊໍານິຊໍານານໃນການນໍາໃຊ້ທັກສະນັ້ນ, ບາງຄັ້ງຄາວ ຕ້ອງມີການພົວພັນໃນທຸກລະດັບ, ບາງຄັ້ງໃນຂອບເຂດທົ່ວໂລກ. ໂມດູນນີ້ ສຸມໃສ່ການສື່ສານກັບປະຊາຊົນທົ່ວໄປໂດຍຜ່ານສື່ມວນຊົນ. ມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສາມາດພິຈາລະນາວ່າ ຂ່າວໃດຈະມີປະສິດທິພາບທີ່ສຸດໃນການສື່ສານໃນເວລາສຸກເສີນ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສ້າງຂໍ້ຄວາມທີ່ມີປະສິດທິພາບ.

ຫົວໜ້າທີມ: Mieghan Bruce
ສະມາຊິກທີມ: Harish Tiwari
ຄູ່ຮ່ວມງານພາຍໃນປະເທດ: Tu Tu Zaw Win
ຜູ້ທົບທວນ: Jenny-Ann Toribio